ทำไมจึงต้องการอัตรากำลังมาเพิ่ม

มีความคิด มาเนิ่นนานว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องรับวิศวกรเพิ่ม เพื่อมาฝึกมาปลูกฝั่งการเรียนรู้เรื่องของการดูแลเครื่องมือวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งมันต้องใช้ระยะเวลาพอสมควรในการเรียนรู้ 1-2 ปีแรกเป็นแค่เริ่มต้น 3-4 ปี หลังจึงจะกล้าคิดกล้าซ่อม สรุปรวมความว่าอย่างน้อย 2-3 ปี จึงจะทำงานกับเครื่องมือวิจัยชั้นสูงได้

• ความต้องการอัตรากำลังมาเพิ่มด้วยเหตุผลที่ว่า จำนวนเครื่องมือมีมากกว่าอัตรากำลังที่จะรองรับได้ ประการต่อมา หาคนมารองรับสำหรับคนที่อายุมากแล้วอย่างตัวเรา ฮะ ฮะ ฮ้า เพราะว่าถ้ารอเราเกษียณ แล้วค่อยรับมา ถึงตอนนั้นแล้วจะใครสอนงานน้องๆ มันต้องมาเรียนรู้กันไปในระยะเริ่มแรก

ด้วยเพราะว่า การเรียนรู้มันต้องปฏิบัติควบคู่กับทฤษฏี แต่ที่เน้นๆ คือปฏิบัติกันจริงๆ จังๆ แบบนี้รู้นาน จำแม่น และอีกเหตุผลหนึ่งคือ ปัจจุบันจำนวนงานซ่อมเครื่องมือวิจัย และเครื่องมือพื้นฐานมีจำนวนเพิ่มขึ้นมาก ทั้งภายใน และภายนอก ที่เราเปิดให้บริการงานซ่อม มีเข้ามาต่อเนื่อง อยู่ที่่ว่าเราซ่อมให้เขาทันหรือไม่ก็เท่านั้น คนเขาอยากจะส่งมาให้เยอะๆ แต่เราทำไม่ทันเสียเอง เสียมากกว่า ซึ่งงานซ่อมมันต้องใช้ทักษะพอสมควร กว่าจะหาจุดเสีย เจอ ก็ต้องใช้เวลาพอสมควรจริงๆ

• ความตั้งใจ มองหาวิศวกรคนรุ่นใหม่ ที่มาด้วยใจรัก ชอบงานซ่อม ไม่ต้องการคนเก่ง ต้องการคนขยัน และมุมมองทางทัศนคติ ที่ดีแบบนี้ แหละที่ต้องการ มันจึงต้องใช้เวลาในการคัดเลือกอยู่พอควร

ประการต่อมา เรื่องของงานซ่อม งานกลึงชิ้นงานเล็กๆ น้อยๆ เพื่อการพัฒนา หรือเสริมงานซ่อม ส่วนนี้เราตั้งใจมาเนิ่นนานอีกเช่นกัน นั้นหมายถึงว่าเราสามารถพัฒนางานซ่อมสร้างไปได้อีกก้าวหนึ่งเช่นกันครับ แต่การได้มาซึ่งน้องวิศวกรมันคงต้องใช้เวลา แม้ว่าท่านหมวกเหลืองจะไฟเขียว แบบว่าผ่านตลอดด้วยการจ้างด้วยเงินรายได้ของทางหน่วยงาน แต่เราเพียงรอจังหวะและคิดให้รอบคอบเสียก่อน

• สุดท้าย ก่อนจบบันทึก แบบง่ายๆ และเรียบร้อย ของการทำงานมายาวนาน แม้บางครั้งเจออุปสรรคบ้างก็เป็นเสมือนแรงผลักดันให้เราสู้ ด้วยกำลังทางความคิด ถึงปัญหานั้นๆได้มาตลอดรอดฝั่งจริงๆ