ความเห็น: 1
วันจักรีปีนี้ 2557
การสืบญาติ สาวย่านเป็นการรวมญาติเพื่อสืบค้นหาต้นตอของตระกูล เป็นการสังสรรค์ พี่น้องร่วมตระกูลที่กระจัดการจายอยู่ในจังหวัดต่างๆให้ได้มาพบปะกัน ปีนี้เป็นครั้งแรกที่ตนเองได้มีโอกาสเข้าร่วมเนื่องจากมาจัดที่สงขลา หูแร่ ทุ่งตำเสาบ้านเกิด เป็นครั้งที่ 14 ซึ่งเมื่อปีที่แล้วจัดที่ปลักคล้า โคกม่วงคลองหอยโข่ง จากบันทึกประวัติความเป็นมาของตระกูลในอดีตที่บันทึกไว้เมื่อการประชุมครั้งที่ 4/2547 ทราบว่าต้นตระกูลอยู่ที่บ้านพรุเตย ต.เพหลา อ.คลองท่อม จ.กระบี่ ด้วยความปรารถนาของบรรพบุรุษที่ต้องการสืบทอดเจตนารมณ์ ของความเป็น"เกลือที่รักษาความเค็ม" นั้นคือความเอื้ออาทร ความรัก ความห่วงใย ความผูกพันธ์ ความซื่อสัตย์ บริสุทธิ์ใจและยุติธรรม ที่มีให้กันตลอดมา
จากบันทึกประวัติการรวมญาติทำให้ได้ทราบความเป็นอยู่ของบรรพบุรุษนับจากรุ่่นลูกเราขึ้นไป 6 ช่วงคน พ่อของทวดของพ่อของเรา มีพี่น้องอยู่ 4 คน เป็นผู้ชายเพียงหนึ่งคนให้ได้สืบสกุล มีบุตรธิดาอยู่ 5 คน ปลูกมะพร้าวไว้ 5 ต้นเพื่อให้คนละต้น ส่วนทุเรียน 1 ต้นและสะตอ 1 ต้น เก็บไว้เป็นของส่วนรวม เมื่อลูกทุกคนเติบโตต่างก็แยกย้ายกันไปมีครอบครัว ทุกคนมอบหมายให้บุตรสาวซึ่งเป็นน้องคนสุดท้องเป็นผู้ดูแลเก็บมะพร้าวจากต้นส่งให้พี่ๆ น้องคนสุดท้องคนนี้ก็เป็นเจ้าของมะพร้าวหนึ่งต้น ถ้าไม่ใช่ต้นของตนเองหล่นก็จะไม่เก็บมาใช้ประโยชน์ส่วนตัว เมื่อทุเรียนสุกจะนำไปให้พี่ชายคนโตเป็นลูกแรก เรียงลำดับจนครบทุกคน พอถึงฟดูที่เก็บเกี่ยวสะตอได้ จะส่งข่าวบอกทุกคนในวันที่ตัดสะตอแล้วนำมาแบ่งเป็น 5 กองเท่ากันตามจำนวนพี่น้อง นับว่าเป็นแบบอย่างของการอยู่ร่วมกันของบรรพชน
มาปีนี้การลงทุนจัดงานจะมีเงินจากกองทุนประเดิม 15,000 บาท ผู้ที่ร่วมเป็นเจ้าภาพจะช่วยกันลงขัน งานเน้นเรียบ ง่าย ใช้ของที่มีในท้องถิ่น งานเวทีบอกกล่าวประวัติ แนะนำตัวญาติพี่น้องที่มาจากแต่ละถิ่น ทราบว่าเริ่มที่ 400 คนและครอบครัวเจ้าภาพในพื้นที่ประมาณ 200 คน รวม 600 คน การแสดงบนเวทีตามธรรมเนียม
กิจกรรมอย่างนี้เรียกว่าเป็นการนับญาติ เพื่อเป็นการสร้างความผูกพันธ์และกระตุ้นเตือนให้แต่ละคนรู้ว่า กว่าจะเป็นเราได้ในวันนี้ คนรุ่นก่อนเราต้องเผชิญอะไรกันมาบ้าง จนในที่สุดก็จะเห็นว่าการเกี่ยวดองเป็นเครือญาติมีการถักทอกันอย่างไร เมื่อก่อนเรามักจะคุ้นเคยกับคำว่าญาติพี่น้อง ก่อนคำว่าเพื่อน การจัดลำดับเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของคนจากรุ่นหนึ่ง ไปสู่อีกรุ่นหนึ่ง จากพื้นที่หนึ่งสู่พื้นที่หนึ่ง ก็ได้มาเรียนรู้เรื่องราวเหล่านี้ในวันที่ 6 เมษายน 57 ด้วยเป็นจังหวะโอกาสวันหยุดยาว
เราทั้งผองพี่น้องกัน รักและสามัคคีกันเข้าไว้ เมื่อก่อนมรดกมีเพียงผืนดิน มะพร้าว สะตอ ทุเรียนไม่กี่ต้นยังจัดสรรกันได้ลงตัว มายุคนี้น่าจะมีมากกว่าเดิมคงจัดสรรค์แบ่งปันกันได้ด้วยดี
สืบญาติ สาวโยด สาวย่าน กันดู
ยาดมเอง
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « จิตวิญญาณผู้เรียน
- ใหม่กว่า » เทศกาลเดือน ห้า ท้องถิ่นใต้
05 เมษายน 2557 20:11
#97303
ว้าว ได้อ่านแล้วประหลาดใจมาก ว่าเรื่องราวแบบนี้มีอยู่จริง ไม่ใช่แค่เป็นเรื่องเล่าหรือนิทานสอนใจ ซึ่งคนโบราณได้ทำทุกอย่างไว้อย่างมีแบบแผน ท่ามกลางความพอเพียงพอดี และพยายามสรา้งมรดก ให้ไว้แก่ลูกหลาน
ประทับใจมากครับ
เอิ้ก เอิ้ก
"ใจสั่งมา"