นิทานเด็ก "มหัศจรรย์ยามราตรี" #8

เกริ่นนำ#1   #2   #3   #4   #5   #6   #7   #8   #9

"ความเจริญ เกิดขึ้นพร้อม ๆ กับความหายนะ ควันพิษจากโรงงาน รถยนต์ ก็ทำให้อากาศเสีย แม่น้ำเน่าเหม็นเพราะขยะและมลพิษ แถมแหล่งพลังงานธรรมชาติก็ถูกใช้อย่างสิ้นเปลือง" คราวนี้ตุ๊ต๊ะยิ้มแหย ๆ เพราะลืมปิดไฟเป็นประจำ "สภาวะบนโลก ต้องได้รับการบำบัดอย่างรีบด่วน โดยการร่วมแรงใจกันของทุกคน คือต้องรวมน้ำใจ และที่สำคัญ ลงมือปฏิบัติกันอย่างจริงจัง"

สีทองของแสงจันทร์ภายนอกป่าเริ่มจางเป็นสีเหลืองนวลเรื่อ ๆ ป่าแสนสุขกำลังจะหลับไหลอีกครั้ง "ทุกคนรีบกลับบ้านกันเถอะ ตอนนี้โลกแห่งความจริงจะเริ่มตื่นแล้ว" ก่อนกลับพี่ก้านใหญ่ยังฝากข้อคิดไว้ "การสร้างหรือการทำลาย ความเจริญหรือความเสื่อม ค้นหาจุดหมายที่แท้จริงของการเกิด ธรรมชาติคืออะไร ตัวเราคือส่วนหนึ่งของธรรมชาติ" ตุ๊ต๊ะไม่ค่อยเข้าใจความหมายนัก แต่ก็จำคำพูดของพี่ก้านใหญ่ได้ทุกคำ สามสหายลาพี่ก้านใหญ่ เมื่อออกจากป่าแสนสุข สิ่งมีชีวิตนอกป่าแสนสุขเริ่มตื่นกันบ้างแล้ว แม้ว่าฟ้าจะยังมืดอยู่ ในยามนี้ แสงจันทร์ยิ่งจางไปมากกว่าเดิม ภาพป่าแสนสุขเริ่มเลือนราง "น่าเสียดาย ชั้นยังไม่อยากกลับเลย" ตุ๊ต๊ะบอกเพื่อน ๆ ในใจก็นึกถึงคำพูดของพี่ก้านใหญ่ตลอดทางกลับบ้าน

 
"กริ๊ง ๆๆ" เสียงนาฬิกาปลุกรูปโทรศัพท์ดังขึ้น ตุ๊ต๊ะสะดุ้งตื่น มือกดนาฬิกาปลุก  น่าแปลก ที่วันนี้ตุ๊ต๊ะตื่นขึ้นในทันที ไม่นอนต่อจนคุณแม่มาปลุกเหมือนทุกครั้ง ตุ๊ต๊ะรวบรวมสติ แล้วเริ่มคิดถึงเรื่องประหลาดที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

เกริ่นนำ#1   #2   #3   #4   #5   #6   #7   #8   #9