นิทานเด็ก "มหัศจรรย์ยามราตรี" #1

อ่านนิทาน

เกริ่นนำ#1   #2   #3   #4   #5   #6   #7   #8   #9

วันนี้มารื้อแฟ้มผลงานสมัยสาว ๆ ดู ต้นฉบับเริ่มเป็นจุดเหลือง ๆ เห็นทีต้อง Scan เก็บไว้ซะแล้ว นึกถึงรูปวาดหลายรูป ที่ลอยไปกับน้ำสมัยน้ำท่วมใหญ่เมื่อปี 43 แล้วยังเสียดายไม่หาย มันไม่ได้สวยงามมากมาย แต่มันทรงคุณค่าทางจิตใจ พอกลับมาดูรูปวาดเก่า ๆ แล้วอดยิ้มไม่ได้ เอ้อ! ตอนนั้นทำไมเราถึงวาดรูปนี้ ทำไมเราถึงคิดแบบนี้ มลพิษทางจิตยังเบาบาง รูปสื่ออารมณ์ได้จริง ๆ

ไม่ได้ up blog มาซะนาน เลยเอานิทานเด็กที่วาดไว้สมัย ป.ตรี มาลงซะเลย ไหน ๆ ก็ Scan เสร็จพอดี เอ! กี่ปีแล้วนี่ เริ่มนับนิ้ว อุ ๆ นิ้วมือหมดแล้วง่ะ จะเอานิ้วเท้ามานับก็กระไรอยู่ หยุดนับดีก่า เอาเป็นว่านานนมพอดู

นิทานนี้ีมีที่มา ด้วยว่าอยากวาดการ์ตูนเด็กระดับประถมปลายส่งประกวด  ความรู้ทางศิลปะและการจ้ดรูปเล่มก็ไม่มี อาศัยใจรักล้วน ๆ ก็เลยวาด ๆ ส่งไปสนองความอยาก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้รางวัลสมความคาดหมาย ฮา ๆ แต่แอบไปขอต้นฉบับคืนมาได้ ทั้ง ๆ ที่เค้าสงวนลิขสิทธิ์ แต่ก็ไม่ได้โกหกนะ ขอมาให้แม่เอาไว้ให้เด็กนักเรียนอ่านจริง ๆ เค้าเลยให้มา ตอนนั้นแม่สอนประถม นักเรียนของแม่ก็เลยต้องโดนบังคับอ่านการ์ตูนของพี่ต๊ะไปด้วย อิ ๆ แม่เป็นคนโทรไปขอเองเลย บอกว่านิทานอะไรราตรีก็ไม่รู้ ทางทีมประกวดจำได้ด้วยอ่ะ "มหัศจรรย์ยามราตรี ใช่มั๊ยคะ" (กรี๊ด แอบปลื้มเล็ก ๆ จำชื่อนิทานเราได้ด้วย เอิ๊ก)

กลัวบันทึกจะยาวเกิน ตามอ่านตอน 2 เลยละกัน  อันนี้แค่มาเกริ่นนำก่อน อิ ๆ ไปคับ ตามไปอ่านนิทานกัน รับรองอ่านแล้วจะผิดหวัง เอ้ย! ไหงงั้น (-_ - ") 

อ่านนิทาน

เกริ่นนำ#1   #2   #3   #4   #5   #6   #7   #8   #9