เรากลัวนายหรือนายกลัวเรา...มากกว่ากัน

        ช่วงหลังมานี้ มีข่าวประชาชนทะเลาะกับคุณตำรวจบ่อย คุณตำรวจที่คนใต้เราเรียกว่า "นาย" นั่นแหละครับ

       ในภาพข่าว จะเห็นว่าเวลาคนขับรถถูกเรียกตรวจ มักมีการถ่ายคลิปวิดีโอเอาไว้ด้วย บางคนหัวหมอ หัวแพทย์ ก็งัดเอาข้อกฏหมายมาอ้าง มาพูดว่า ตำรวจไม่มีสิทธิ์อย่างนั้น ไม่สิทธิ์อย่างนี้ สาเหตุหนึ่ง ก็เกิดจากสมัยก่อน มีตำรวจไม่ดีส่วนเล็กๆ ในสังคมชอบข่มขู่ประชาชน และรีดไถ่กันทั้งในที่ลับและที่แจ้ง ทำให้ประชาชนต้องศึกษากฏหมายมาไว้สู้กับนายบ้าง

       บอกก่อนนะครับ ว่าเป็นแค่ตำรวจส่วนเล็กๆ เท่านั้นเอง ตำรวจดีมีอยู่เยอะมาก....ในด้านตำรวจเอง เด๋วนี้พอประชาชนควักมือถือขึ้นมาถ่ายตัวเองเอาไว้ ก็ไม่ยอมน้อยหน้า เอามือถือตำรวจขึ้นมาถ่ายกลับบ้าง ไม่รู้ใครถูกใครผิด แต่ขอถ่ายเก็บไว้ก่อน เหมือนเป็นการเอาคืนไปในตัว เรื่องจบยังไงค่อยมาว่ากัน

.

.

.

      จากที่เกริ่นนำมาสองสามย่อหน้า ก็ขอเข้าเรื่องของตนเองที่เพิ่งเจอมาวันนี้ ตอนสิบโมงเช้า ที่ตนเองกับคุณมารุแอ๊ะกำลังขับรถยนต์จากหาดใหญ่กลับปัตตานีกัน

      หลังจากออกมาจากแยกคลองหวะ เลี้ยวซ้ายมาได้แค่ ไม่ถึง ๑๐ นาที ประมาณว่าเลยแยกนาหม่อมมาเล็กน้อย เราก็ต้องเบรคตัวโก่ง เพราะเจอด่านพิเศษที่ไม่ได้มีป้ายบอกล่วงหน้าไว้ด้วย

       เมื่อรถเราเคลื่อนตัวต่อท้ายกันเข้าหา "นาย" ที่ยืนโบกหน้ารถ ก็ทำสัญญาณมือโบกให้รถเราเข้าข้างทาง

       มีเสียง วอ ดังมาให้ได้ยินชัดเจน "ดูต่อด้วย รถวีออสสีขาว ปัตตานี...." แล้วก็มีนายทางหลวงอีกคนนึง เดินตามมาที่รถของเรา

      "มารุแอ๊ะ สงสัยเราโดนยิงแล้วแน่ๆ เลย เมื่อกี้เหมือนจะขับเกิน ๙๐ ไปแวบนึง ฮึฮึ" ตนเองคิดไปก่อนว่าโดนยิงความเร็ว และเปรยให้คนนั่งข้างๆ ให้เตรียมตัว เตรียมใจไว้ก่อน

      เมื่อนายมาถึง ก็เอ่ยทักทายเรา ใบหน้าปกติ "สวัสดีครับ เรียบร้อยดีมั้ยครับ ไปไหนกัน" ตนเองเลยตอบกลับไป "ครับ โอเคดีครับ จะกลับตานีครับ"

      "มีทะเบียน มีภาษีครบมั้ยครับ...อ่า แล้วก็ใบขับขี่ด้วยครับ" นายถามเราต่อ แล้วเดินอ้อมไปยังฝั่งคนนั่งข้าง เพื่อดูป้ายวงกลมหน้ากระจกด้านซ้ายรถ

     ตนเองรีบตอบทันควัน "มีครับ ต่ออายุไม่เคยขาด ดูได้เลย"

     "แต่นี่มัน มีนาคม ๕๖ นี่นา หมดอายุแล้วนะครับ" นายบอก

      ตนเองเก็บความตกใจเอาไว้ เพียงแต่แปลกใจ เพราะจำได้ว่าไปต่อภาษีมาแล้ว ไม่เคยขาดสักปี เก็บอาการตระหนกไว้ก่อนแล้วบอกคุณมารุแอ๊ะ ให้ลองหาในรถดู

     คุณมารุแอ๊ะหาอยู่นาน จนตำรวจบอกว่า "งั้นขอใบขับขี่ด้วย" ตนเองก็ทำท่าเป็นหาใบขับขี่ไปทั่วๆ แต่ไม่เจอสักทีเพราะในใจคิดว่า ไม่อยากส่งใบขับขี่ให้นายก่อน เอาให้รู้ความผิดก่อน ค่อยว่ากัน ทางกฏหมายเค้าว่า ถ้านายขอใบขับขี่ เรามีสิทธิที่จะไม่ยื่นใบขับขี่ให้ตำรวจได้ หากเราไม่ได้ทำผิด เพราะตำรวจไม่ดีบางคน อาจยัดข้อหาเราได้ เมื่อได้ใบขับขี่เราไปจดชื่อสกุลในใบสั่งแล้ว

      ตำรวจยิ่งถามซ้ำ ขอใบขับขี่อีก เมื่อคุณมารุแอ๊ะยังหาทะเบียน กับ ภาษีไม่เจอ

     แต่ไม่นาน คุณมารุแอ๊ะก็เจอทะเบียนที่เราต่อไว้แล้วในลิ้นชักด้านคนนั่ง และส่งให้นายดูทันที คุณตำรวจตำหนิเล็กน้อย ว่าต่อทะเบียนมาแล้ว ก็ติดให้เรียบร้อย จากนั้น ก็ปล่อยเราให้ไปต่อได้

.

.

.

       เมื่อออกรถมาแล้ว ก็พลอยให้คิดว่า ตำรวจท่านที่เราเจอนั้น มีความสุภาพ และให้เกียรติประชาชนอย่างเราเป็นอย่างดี ใช้คำพูดปกติ ไม่หยาบคาย อาจจะคะยั้นคะยอบ้าง ก็เพราะเราเองที่ลีลามาก ไม่ส่งใบขับขี่ให้สักที

      คงเพราะ นายเองก็กลัวเราเหมือนกัน เหมือนอย่างที่เรากลัวนาย เพราะเด๋วนี้ประชาชนหัวหมอ และก็อาจพ่อใหญ่คับเมืองด้วย ตำรวจก็ต้องเซฟตัวเองไว้เหมือนกัน

.

.

.

       ก่อนจะจบบันทึก ก็ขอวกกลับเข้ามาเรื่องที่ทำงานสักหน่อย ว่าที่ทำงานของเรา เรากับนาย มีความรู้สึกเป็นอย่างไรกันบ้าง

      "เรากลัวนาย หรือนายกลัวเรา"....อ่านแล้วคงงง ว่าทำไมนายต้องกลัวเรา

     แต่จริงๆ นายบางคนที่ต้องคอยใช้เราเป็นมือเป็นเท้า ต้องให้เราช่วยเหลือตลอด ก็ย่อมที่จะกลัวเราเหมือนกัน

      กลัวเราไม่ทำงานให้ กลัวเราเบี้ยวงาน กลัวหน่วยงานจะไม่เดินหน้า เพราะงานบางอย่าง หัวหน้าไม่อาจทำได้ ผู้ขับเคลื่อนหน่วยงานก็มีเราเป็นมือเป็นขาด้วยเช่นกัน

      "นาย" วางนโนยาบ สร้างแผนงาน ส่วน "เรา (ลูกน้อง)" ปฏิบัติงาน และทำให้บรรลุตามที่นายตั้งไว้ แต่หัวหน้าบางคนก็อาจต้องให้ลูกน้องวางแผนงานให้ เพราะท่านอาจไม่มีความชำนาญในงานของหน่วยนั้น อาจเพิ่งขึ้นมาดำรงตำแหน่งใหม่ โดยเฉพาะตำแหน่งที่มาเป็นวาระ ๔ ปีครั้ง ต้องสตาร์ทใหม่ทุกรอบไป

     แต่อย่างไรก็ดี นายก็คือคนกุมอำนาจ และกุมคะแนนประเมินของลูกน้อง ยังไงเราก็ต้องกลัวนาย เกรงใจนาย และทำงานสนับสนุนนายและหน่วยงานให้ประสบความสำเร็จอยู่แล้ว...เอาเป็นว่า อยู่กันแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน ช่วยกันทำงาน ให้เกียรติกัน แล้วเราก็จะสำเร็จไปด้วยกัน ย่อมดีที่สุด

     บันทึกนี้ขอมอบแด่ทั้ง "นายบนทางหลวง" และ "นายในหน่วยงาน" ของเราทุกคนครับ...อิอิ ที่ทำงานตนเค้าประเมินไปเสร็จแล้วครับ

เอิ้ก เอิ้ก

"ใจสั่งมา"