ในวันที่ฉันอ่อนล้า

        ในทุกๆวัน เธอใช้ฉันทำงานตั้งแต่เช้า ใช้ฉันพาไปแปรงฟัน ใช้ฉันถูสบู่ ใช้ฉันใส่เสื้อผ้า ใช้ฉันขับรถมาทำงาน เป็นต้นเธอไม่ให้ความสำคัญฉันเลย เพราะคิดว่าเป็นเรื่องปกติทำอยู่ประจำ แต่ในวันที่ฉันอ่อนล้า เธอถึงรู้ว่าฉันสำคัญไฉน เนื่องจากเธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย แม้แต่จะลุกขึ้นจากที่นอน จะทำกิจกรรมอะไรก็ไม่สะดวก ดังนั้น ในวันที่ฉันมีแรง จงอย่าใช้ฉันหักโหม หมั่นดูแลเอาใจใส่ฉันบ้าง โดยการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ พาฉันไปออกกำลังกายบ้าง ให้ฉันได้เจออากาศบริสุทธ์บ้าง ฉันมีความสุขเธอก็มีความสุข ฉันมีความทุกข์เธอก็มีความทุกข์

         จากข้อความข้างต้น ผมได้เปรียบ "ฉัน" เป็นตัวแทนของอวัยวะต่างๆในร่างกาย ( สมอง ตา หู จมูก ปาก ลิ้น นิ้วมือ มือ ข้อมือ หัวใจ ปอด ตับ เป็นต้น) ที่คอยทำหน้าที่ให้ "เธอ" คือ ตัวเราใช้ชีวิตประจำวันได้ แต่บางครั้งเราใช้ชีวิตหักโหม ทุ่มเทกับเรื่องต่างๆ จนลืมร่างกายของเราเอง จึงทำให้เกิดอาการป่วยต่างๆ ดังนั้น หากเราดูแลซึ่งฉันและเธอให้ดี เราจะมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง และใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข

ปล. ขอขอบคุณไข้หวัด ที่ทำให้ฉันรักเธอ เธอรักฉัน