เรื่องเล่าจากประถมศึกษา

        วันนี้มีเวลามาเขียน..... ซึ่งจะขอเล่าเรื่องตอนเรียนประถมศึกษา ผมศึกษาชั้นประถมที่ โรงเรียนพลวิทยา ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนเยอะมากเมื่อเทียบกับพื้นที่ของโรงเรียน แต่โรงเรียนนี้ก็ได้หล่อหลอมผมในด้านต่างๆ เช่น พุทธศาสนา การศึกษา การกีฬา จากการที่โรงเรียนมีพื้นที่น้อย ส่งผลให้กิจกรรมที่สามารถทำได้ระหว่างพักเรียนคือ 1.ซื้อขนมมากิน 2.เล่นกระต่ายขาเดียว 3.เขี่ยภาพ 4.เป่าไม้ไอติม 5.ยิงเหรียญ 6.คุยเรื่องเรียน ซึ่งกิจกรรมเขี่ยภาพ เป็นกิจกรรมที่ผมชอบมากที่สุด (มีกี่ท่าผมสามารถเขี่ยได้หมด) จนเพื่อนๆไม่กล้ามาเขี่ยภาพด้วย จนกระทั่งมีอาจารย์ท่านหนึ่ง ชื่อ อ.วิชา ออกกฎเหล็กมาว่าเห็นใครเขี่ยภาพ จะริบภาพทันที่โดยไม่มีข้อโต้แย้ง ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่โดนริบภาพ (เศร้ามาก) แต่อาจารย์ก็ไม่ใจร้ายจนเกินไป โดยท่านได้บอกว่า ใครอยากได้ภาพคืน ไปเก็บขยะมาคนละ 1 ถุงจะให้ภาพคืน 10 ภาพ ซึ่งนักเรียนที่ถูกริบภาพก็จะกระจายตัวไปตามจุดต่างๆ เพื่อเก็บขยะมาแลกภาพ ส่งผลให้โรงเรียนไม่มีขยะเหลือให้เก็บเลย

        จากกิจกรรมดังกล่าว อาจารย์สามารถทำให้โรงเรียนสะอาด ซึ่งทำให้ผมได้เห็นแนวคิดว่า แรงจูงใจ(อยากได้ภาพ)สามารถทำให้เราทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำได้ ดังนั้น ในการทำงานเราควรมีแรงจูงใจในการทำงาน เพื่อให้เราสนุกกับการทำงานครับ.