องค์กรใหญ่ต้องเข้มแข็ง

วันนี้เปิดดูความต้องการของบุคลากร Gen Y ใน fb

พบว่า สิ่งที่คนกลุ่มนี้ต้องการอาจจะไม่ใช่สิ่งที่องค์กรบางองค์กรสามารถให้ได้

หากผมเป็นนักลงทุน ผมคงไม่เสี่ยงลงทุนในกิจการขนาดใหญ่ที่ต้องการบุคลากรจำนวนมาก

หรือเมื่อ AEC เปิดกว้างให้มีการจ้างแรงงานในอาเซียน ผมอาจหาแรงงานฝีมือจากประเทศอาเซียนเหล่านี้มาทำงานแทน

มีนักศึกษาจากประเทศเวียดนามที่เป็นอาจารย์มาเรียนปริญญาเอกกับผม เขาบอกว่าเงินเดือนของเขาประมาณ 6 พันบาทเท่านั้น (จบปริญญาโท) เขาขยัน เขาฉลาด เขาเรียนรู้ แล้วแรงงานจากพม่าหรือเขมรที่มีศักยภาพล่ะ

ข้อมูลเหล่านี้ คน Gen Y ในไทยรับรู้บ้างหรือไม่ว่า หากเขาไม่ปรับตัวเข้าหาองค์กรบ้าง ในอนาคตเขาอาจหางานทำได้ยากขึ้น

นักธุรกิจไทยก็คงต้องคิดหาแนวทางที่จะทำธุรกิจของเขาให้อยู่รอดได้ แต่ภาพรวมของประเทศไทยล่ะ

ผมขับรถกลับบ้านตอนดึก (ปกติก็กลับดึกเกือบทุกวัน เพราะเล่นเทนนิสถึงค่ำ) ประมาณ 3 ทุ่ม พบว่าแรงงานจากประเทศเพื่อนบ้านเพิ่งกลับจากการทำงาน OT เขาเหล่านี้ขยัน อดทน อดออม เพื่อสร้างอนาคต แต่แรงงานไทยล่ะ?

ทัศนคติสังคมไทยน่าเป็นห่วง ผมไม่ห่วงผู้ที่มีการศึกษาเพราะเชื่อว่าคงเอาตัวรอดได้ แต่ผู้ที่มีการศึกษาไม่มากและหากมีทัศนคติที่ไม่สอดคล้องกับสังคมไทยก็คงจะดำเนินชีวิตได้ยากขึ้น

องค์กรขนาดใหญ่ก็ต้องสร้างความเข้มแข็ง ตั้งแต่ระบบการ recruit บุคลากร เพราะหากไม่คัดสรรให้ดีแต่แรกก็น่าจะมีปัญหาภายหลัง คัดสรรมาแล้วต้องฟูมฟัก (nurture) ให้ถูกต้อง ถึงไปพาองค์กรไปรอดได้

ก็เป็นมุมมองของคนวัยเกษียณอายุแล้วนะครับ

ผม..เอง (แมว 60+)