11 ปี กับอีก 4 เดือน @ SEC

บันทึกนี้ เขียนเมื่อทำงานที่ SEC มาครบ 11 ปีกะอีก 4 เดือน ในตำแหน่งผู้อำนวยการศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์

เวลาผ่านไปเร็ว เร็วเหมือนกับวันแรกที่ผมมาที่หาดใหญ่เมื่อ 39 ปีก่อนโน้น

จากวันแรกที่เข้ามาที่ SEC บุคลากรมีเพียง 18 คน จนถึงวันนี้ที่เติบโตเป็น 47 คน ผ่านพบการเปลี่ยนแปลงที่มากหลาย

น้องบางคนเปลี่ยนจากคนพิเศษกลับกลายเป็นคนแปลกหน้า น้องบางคนจากคนแปลกหน้ากลายเป็นคนพิเศษ นี่คือวิถีชีวิตของมนุษย์ การทำงานที่มุ่งหวังความถูกต้องตามความเชื่อของผมเองนั้น ก็ไม่ได้ถูกใจคนทั้งหมด และผมก็ไม่ได้มุ่งหวังจะให้ทุกคนรัก/ชอบผมเสียทุกคน แต่ก็หวังว่าผมจะไม่ละอายใจตัวเองเท่านั้น และถึงน้องเขาจะไม่ชอบผม แต่ผมก็ยังรักยังชอบเขาอยู่

เราเลือกได้เสมอ และผมก็เลือกทางเดินที่ผ่านมาโดยไม่ได้เสียใจ อาจจะมีผู้บริหารที่ทำได้ดีกว่านี้มาก แต่ผมก็บอกตัวเองว่าผมทำได้เพียงเท่านี้ ถูกหรือผิดก็ให้ผู้อื่นตัดสิน แต่ในมุมมองของผมเองนั้น ผมก็ต้องยืนยันว่าผมได้ทำดีที่สุดแล้ว

เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความคิดผู้อื่นได้ เป็นสัจธรรมที่เราต้องรับ และเราควรกระทำในสิ่งที่เราจะไม่ละอายใจตัวเอง

ผมต้องขอโทษอีกครั้งในสิ่งที่ผมปฏิบัติในสิ่งที่ไม่ได้ถูกใจบุคลากรทุกคน และต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ร่วมมือร่วมใจกันปฏิบัติงานทุกอย่างในช่วงเวลาที่เราได้ทำงานร่วมกัน

ผมไม่ได้เกลียดหรือโกรธใคร แต่ผมอาจไม่ชอบในบางพฤติกรรมเท่านั้น เฉพาะบาง..พฤติกรรมเท่านั้น ผมไม่ได้เหมารวม เพราะการอยู่ในสังคมโลกนั้น การเกลียดหรือโกรธใครนั้นไม่ได้ทำให้เรามีความสุข

วิสัยทัศน์ส่วนบุคคลของผมในวัยนี้ ตั้งไว้ว่า จะเป็นคนที่ตื่นขึ้นมาในทุกเช้า แล้วคิดว่า ชีวิตนี้ยอดเยี่ยมจังเลย..

ผม..เอง (แมวมีวิสัยทัศน์..)