การบริหารองค์การต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์

ผมนับถอยหลังการทำงานที่ SEC มาหลายวันแล้วครับ วันนี้อยากสื่อสารว่าการบริหารองค์การนั้น ไม่ได้เป็นวิทยาศาสตร์ที่จะเอาหลักการ ความถูกต้องมาใช้ดำเนินการทั้งหมด ต้องใช้แนวทางรัฐศาสตร์ สังคมศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ พฤติกรรมศาสตร์ และอื่น ๆ มาผสมผสานด้วยกัน

ทั้งนี้เพราะเราทำงานร่วมกับกลุ่มคน ที่มีหลากหลาย type หลากหลายความเชื่อ หลากหลายสถานะในสังคม และพฤติกรรมของคนที่หลากหลายสถานะนี้ต่างกัน ไม่มีโมเดลที่สมบูรณ์แบบสามารถนำมาใช้ได้ทั้งหมด ดังนั้น บางครั้งจึงต้องเลือกแนวทางที่จะเสียหายน้อยที่สุด

ผู้ที่แต่งงาน มีครอบครัว มีลูกแล้ว จะพอนึกถึงสถานการณ์เช่นนี้ได้ชัดเจนขึ้นว่าการดูแลครอบครัวก็จะคล้ายกับการบริหารองค์การ มีการต้องจำยอม มีการต้องเลี่ยงหลักการในบางครั้ง เพราะในครอบครัวไม่อาจเอาชนะกันด้วยอำนาจหรือตำแหน่ง แต่อยู่ด้วยกันเพราะความรัก ความผูกพัน การประนีประนอมคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

การบริหารองค์การก็เช่นกัน บางครั้งก็ใช้การประนีประนอม ในความแข็งมีความอ่อน ในความอ่อนมีความแข็ง บางครั้งแข็ง บางคราวอ่อน ผลัดเปลี่ยนกันไปตามแต่วาระ การบริหารเช่นนี้ อาจมองว่าไม่มีหลักการจากคนที่ไม่ได้รับผิดชอบโดยตรงได้ แต่หากได้เข้ามารับผิดชอบโครงการโดยตรงแล้ว ก็คงจะพบว่า การใช้หลักการเพียงอย่างเดียวไม่อาจทำให้งานราบลื่นราบรื่นไปได้

สิ่งที่เห็นอาจต้องเปิดใจให้มองได้หลายมุม วันนี้มีเรื่องราวความขัดแย้งระหว่างผู้ช่วยโค้ชฟุตบอลไทยกับเฮดโค้ช คือ คุณนำโชคและโค้ชซิโก้ ผมก็ได้แต่คิดว่านี่คือเรื่องราวชีวิตจริง ฟุตบอลไทยในภาพรวมดูเหมือนว่าจะไปได้ดีในช่วงนี้ แต่ก็มีเรื่องราวแบบนี้มาทำให้การทำงานดูเหมือนจะสะดุดลงเล็กน้อย ความขัดแย้งระหว่างคนเก่งกับคนเก่งมักเกิดขึ้นในสังคมไทยเสมอ ตราบเท่าที่เรายังไม่ได้มองภาพรวมหรือเป้าหมายขององค์การที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

บางครั้งเราต้องยอมบ้าง เพื่อรักษาการเดินไปสู่เป้าหมายหนึ่งเดียวของเรา

ผม..เอง (แมว 60)