ลดความกลัว

ความกลัวเป็นเรื่องปกติของมนุษย์เรา กลไกการสร้างความกลัวเกิดจากประสบการณ์ที่เด็กเรียนรู้ในวัยเด็ก (เด็กเกิดใหม่ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น ยกเว้นเสียงดัง และกล้วการตก)

จากประสบการณ์การถูกสั่งสอนของครอบครัว การห้าม ทำให้เด็กเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่เป็นที่พอใจของผู้ใหญ๋ (ตามคำสอน) และเมื่อมีการสอนแบบห้ามมาก ๆ เข้า เด็กก็จะขาดความมั่นใจและไม่กล้าทำอะไรใหม่ ๆ

สังคมไทยมีข้อห้ามมากมาย ห้ามตัดผมวันพุธ บลา บลา...ทำให้กลายเป็นสังคมขาดการสร้างสรรค์??

การทำผิดพลาดมักถูกแปรเปลี่ยนมาเป็นข้อตำหนิ ดังนั้นเมื่อทำผิด เราจึงต้องใช้การปกปิดและปกป้องเพื่อมิให้ถูกตำหนิ จนการทำผิดพลาดเล็ก ๆ ลามมาเป็นเรื่องที่ใหญ่ขึ้นภายหลัง

ในสังคม SEC เราจะสร้างความเชื่อใหม่ว่า การทำผิดพลาดเป็นเรื่องปกติ แต่ควรต้องระวังและหาทางแก้ไข เราจะถือว่าผู้ที่ทำงานมากก็จะเกิดความผิดพลาดมากเช่นกัน และไม่ถือว่าเป็นเรื่องที่เสียหายร้ายแรง เช่น เราสามารถกำหนดข้อบกพร่องไว้ 0.5% ซึ่งหมายถึง 200 ชิ้นงานสามารถจะพลาดได้ 1 ชิ้น เราไม่ได้บอกว่าเราต้อง perfect แต่ในอนาคตเราอาจลดข้อบกพร่องลงไปอีก เช่น เปลี่ยนเป็น 0.25%

การทดสอบ PT (Proficiency Testing) ที่ผ่านมาในช่วงต้นปี เราผิดพลาดสูง แต่เราก็แก้ไขมาโดยตลอดจนกระทั่งจบปี เราได้ผลลัพธ์ความถูกต้องในการทำ PT ประมาณ 85% เกินกว่าเป้าหมาย 80% ซึ่งแสดงการพัฒนาในทิศทางที่ดีขึ้น

ในบุคลากรใหม่นั้น เราก็จะพบความผิดพลาดที่สูงกว่าเกณฑ์เฉลี่ย ซึ่งเราก็ยอมรับว่าเป็นปกติ เราเพียงแต่ขอให้กล้ารับผิดชอบเท่านั้น เพราะการยอมรับจะทำให้เกิดการแก้ไขในภายภาคหน้า

การทำงานที่ผิดพลาดจะไม่เป็นประเด็นของการเลิกจ้าง แต่การไม่กระทำสิ่งที่ควรต้องกระทำจะเป็นประเด็นการเลิกจ้างทันที เพราะเราจะไม่เห็นศักยภาพที่จำเป็นและต้องการของบุคลากรใหม่

เรากลัวด้วยกันทุกคน แต่ต้องกลัวที่เรื่องที่ถูกต้อง กลัวบาป ละอายบาป กลัวผิดจริยธรรมแบบนี้ควรกลัว แต่ไม่ควรกลัวที่จะริเริ่มทำสิ่งใหม่ หรือกลัวที่จะทำงานมาก ๆ (เพราะพี่ ๆ บางคนอาจบอกว่าอย่าทำงานมากให้เกินหน้าพี่นะ)

ผมคงโชคดีที่ลดความกลัวไปได้มากเมื่อครั้งไปเรียนที่ฝรั่งเศส การต้องอยู่ในสิ่งแวดล้อมใหม่ที่ไม่คุ้นเคย ทำให้ต้องกล้าในหลายอย่าง การสะพายเป้ออกเดินทางเที่ยวคนเดียวทำให้ต้องเสี่ยงทำในสิ่งที่ไม่แน่นอนอยู่บ่อย ๆ แต่ประสบการณ์ทำให้เกิดการลดความกลัวไปได้หลายสิ่ง เพราะความกลัวไม่ได้มีอยู่จริงตามที่เราคิด เราคิดเกินความจริงไปหลายร้อยเท่า

ในความเป็นจริงนั้นหากปัญหาเกิดขึ้นตามที่เราคิด เราก็เผชิญหน้าแก้ปัญหากับมัน มีสติรับมือกับมัน ชีวิตมนุษย์นั้นยาวนานมากพอที่จะมีปัญหาเกิดขึ้นหลายร้อยเรื่องต่อปี (ปัญหาเล็ก ๆ เกิดขึ้นทุกวัน) นี่คือเรื่องธรรมชาติที่เราควรรู้

บางครั้งเราแยกความกลัว/ความขี้ขลาด ออกจากกันไม่ออก ความขี้ขลาดคือการไม่กล้าเผชิญกับความจริง ไม่กล้าเผชิญกับความเครียดเมื่อต้องให้ใครบางคนออกไป

ความกลัวเป็นอุปสรรคของการพัฒนาและอุปสรรคต่อการเปลี่ยนแปลงด้วย บางครั้งการบอกว่า "ไม่กล้า" ก็ตีความได้หลายอย่าง 

บุคลากรที่ศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์จะต้องคอยลดความกลัวลงทีละเล็กทีละน้อย เราต้องกล้าที่จะออกจาก comfort zone เราต้องกล้าที่จะทำงานใหม่ ริเริ่มสิ่งใหม่ ๆ ให้มากขึ้น เราต้องกล้าที่จะแตกต่างจากคนอื่น (แตกต่างในสิ่งที่ดี)

ผม..เอง (แมวกลัวเล็กน้อย)