อบรมทัศนคติ: เรื่องเร่งด่วนที่ต้องทำ

สถาบันการศึกษาได้เจอปัญหากลืนไม่เข้าคายไม่ออกข้อหนึ่งคือ การขาดแคลนทรัพยากรสายวิชาการ และจำต้องรับบุคลากรสายนี้โดยมีการคัดกรองที่ไม่เข้มข้นมากนัก

ด้วยนโยบายเน้นคุณภาพคุณวุฒิผู้สอนโดยการเน้นวุฒิปริญญาเอกเน้นตำแหน่งทางวิชาการ เน้นผลงานการตีพิมพ์ เราก็จะพบกับอีกปัญหาหนึ่งในระยะยาวคือ เราได้บุคลากรที่มีความเก่งสูง แต่มีความดีน้อยลงไป และทำความดีไม่สอดคล้องกับเป้าหมาย ดังเช่นบันทึกของท่าน wullop นี้

ด้วยความที่เราเน้นให้แสดงผลของความก้าวหน้าทางวิชาการเป็นหลัก งานอื่น ๆ ที่เป็นของส่วนรวม งานที่สอดคล้องกับนโยบายภาคฯ คณะฯ มหาวิทยาลัยก็จะขาดบุคลากรที่จะร่วมเข้าทำงาน โดยมีข้อสนับสนุนความเชื่อเดิมๆ ว่า "ทำแล้วไม่เห็นจะได้อะไร" ซึ่งแสดงถึงความต้องการผลประโยชน์ส่วนตนที่เด่นชัดมากไป

ดังนั้น สิ่งที่เราต้องเร่งเสริมสร้างโดยเร่งด่วนคือการปลูกฝังทัศนคติที่ดีงาม ซึ่งเป็นงานที่ทำได้ยากยิ่ง เพราะในมุมมองของผมนั้น ผมอยากได้คนมีทัศนคติดีมาร่วมทำงานก่อนความเก่ง เพราะการสอนหรืออบรมให้เก่งนั้นทำได้ง่ายกว่าการเปลี่ยนทัศนคติ

ระบบเอกชนเปลี่ยนไปนานแล้ว SCG เน้นที่ทัศนคติที่ต้องมาก่อนความเก่ง แต่สถาบันการศึกษายังติดอยู่ในกับดักความเก่งนี้ ซึ่งผู้ร่วมรับผิดชอบก็คือ สกอ. สมศ.

ถึงแม้ว่าเราจะพบกับปัญหาข้อนี้ แต่ก็ต้องเดินหน้าทำหน้าที่ให้ดีที่สุดต่อไป ผมคิดว่าสิ่งที่เราต้องทำคือ การจัดกิจกรรมเพื่อสร้างทัศนคติที่ดีให้มาก ๆ การอบรมเชิงวิชาการนั้นน้อยลงหน่อยก็ได้ ดังที่ผมมักจะพบเจอว่า อบรมคราใดก็มีคนที่ใฝ่รู้เข้าร่วมอบรมอยู่เสมอ คนที่เราอยากให้มาเข้าอบรมเสียบ้างมักไม่เข้าร่วมอบรม หรือมีคนที่เข้าร่วมอบรมบ่อย ๆ แต่ไม่ค่อยได้นำผลการอบรมไปต่อยอดในการใช้งาน

ช่วงอายุของผู้ที่เข้าอบรมก็น่าจะมีความสำคัญนะครับ ผมคิดว่าในช่วง 30-40 ปี นี้น่าจะเหมาะสม ช่วงอายุระดับนี้การปรับเปลี่ยนทัศนคติน่าจะยังพอทำได้อยู่ อายุมากกว่านี้ก็ปรับเปลี่ยนยาก เพราะเริ่มคุ้นเคยกับการไม่ต้องปรับเปลี่ยนไปแล้ว

ถ้าจะให้ผมเลือกการจัดอบรมด้านวิชาการ กับด้านทัศนคติ ผมเลือกกิจกรรมเสริมสร้างทัศนคติก่อนครับ

ผม..เอง