คิดแบบองค์รวม (1) : กรณีศึกษา SE-ED

วันนี้ไปซื้อหนังสือจาก se-ed มา 3 เล่ม ตอนเดินออกจากร้านถามตัวเองว่าทำไม se-ed จึงประสบความสำเร็จกว่าเจ้าถิ่น

se-ed เป็นบริษัทจากส่วนกลางแต่มาตีเจ้าถิ่นเดิมได้ อะไรเป็นปัจจัยแห่งความสำเร็จ?

วิเคราะห์เอาเองนะครับว่าจะมาจากการเห็นการณ์ไกล และการปรับตัวอย่างรวดเร็วของบริษัท

ผมเคยอยู่ในวงการร้านหนังสือหาดใหญ่มาก่อน หาดใหญ่มีเอเย่นต์อยู่ 4 รายคือ แพร่วิทยา บรรณาคาร ทรัพย์ภัณฑ์ และมนูสาสน์ แพร่วิทยาเคยไปเปิดสาขาที่ Lee Plaza แต่ดูเหมือนจะขายกิจการไปแล้ว

บริษัทจากส่วนกลาง “นายอินทร์” เคยเปิดที่หน้าสถานีรถไฟ (ปิดไปแล้ว) ดวงกมลเปิดหน้าสถานี แต่ se-ed เปิดตาม Carrefour, Lotus, Big C, ไดอาน่า และ B2S เปิดที่ เซ็นทรัล และโรบินสัน

ผมเคยซื้อหนังสือทุกที่ที่กล่าวมาแล้วทั้งหมด แต่ระยะหลังซื้อที่ se-ed carrefour กับ lotus มากที่สุดเพราะมีความสะดวกที่ไม่เสียเวลามาก

เวลาคือทรัพยากรมีค่าที่ทุกคนมี24 ชั่วโมงต่อวันเท่ากัน  แต่ใช้ต่างกัน

se-ed ใหญ่มากนะครับ รบกับไทยรัฐได้ (สังเกต ไม่มีไทยรัฐขายที่ se-ed )

ผมว่า se-ed เข้าใจธรรมชาติของคนดี จับตลาดถูกว่า Hyper-market คือทางเลือกของคนในปัจจุบัน

ทำเล ทำเล และทำเล คือจุดขายของ se-ed ครับ ผมว่าระบบการจัดการของเอเย่นต์ท้องถิ่นก็ไม่ได้ด้อยกว่ามาก ทุกแห่งมีระบบคอมพิวเตอร์, bar-code ใช้หมด แต่การมองไกลและสายป่านไม่เท่ากัน (เอเย่นต์หนังสือไม่มีคำว่าขายทุนครับ)

ระบบราชการบริหารเวลาแบบไร้ประโยชน์มากไป ระเบียบโบราณหยุมหยิมมากไป วันดีคืนดีก็ยกระเบียบเก่าเรื่องการใช้เลขไทยขึ้นมาบังคับใช้ ใช้อำนาจบังคับว่าจะไม่รับเรื่องถ้าไม่ใช้เลขไทย โดยไม่คำนึงถึงความเสียหายที่เกิดจากความล่าช้าที่เกิดขึ้น เอาระเบียบมาจับบังคับกันเข้าไป

ถ้าเราสนใจแต่ต้องทำให้กระบวนการ (process) ถูกต้องตามระเบียบอย่างเดียว โดยไม่ยืดหยุ่นบ้างก็ลำบาก เพราะ output อาจมีต้นทุนสูง outcome เลยเกินเวลาที่กำหนด แต่ระบบราชการใครจะไปสนใจ เสียหายก็เงินประชาชน(ไม่ใช่เงินจากกระเป๋าเราสักกะหน่อย) เราตรวจสอบถี่ถ้วนเพื่อป้องกันการรั่วไหลจำนวน 5 บาทจากร้อยบาท แต่ไม่เคยคิดว่าค่าตรวจสอบแบบถี่ถ้วนอาจมีมูลค่าสูงถึง 20 บาทต่อร้อยบาทได้ (คิดในหลายมิตินะครับ)

ที่เขียนบล็อกเยอะๆ อย่างนี้อย่าเพิ่งคิดว่า เขียนเพื่อถากถางทางเพื่อเป็นผู้บริหารต่อนะครับ (กลัวจริงๆ กับความคิดของคน) ผมกำลังจะเดินลงจากเนินเขาแล้วครับ (อยากเล่นเทนนิสให้สนุกทุกวัน) แต่อยากแสดงความคิดเห็นเอาไว้ก่อนที่แสงไฟจะหรี่ไปและแรงใจจะหมด

ได้หนังสือ “เข็มทิศชีวิต กับ the secret” มาอ่านครับ เขาบอกว่า the secret เป็นแนวธรรมะตะวันตก มาเปรียบเทียบกับธรรมะตะวันออก ซึ่งกำลังอยากอ่านด้วยใจอันระทึก (ว่าไปเข้านั่น)

แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อครับ

ผม..เอง