การพัฒนาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้สำหรับปีการศึกษา 2550

ถึงขณะนี้ทุกคณะ/หน่วยงานได้รับ "คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาระดับอุดมศึกษา" ของสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.)ซึ่งเป็นหน่วยงานที่กำกับดูแลสถาบันอุดมศึกษา หากจะเรียกอีกอย่างคือ "เจ้านาย" ที่คอยกำกับดูแล มอ.และหน่วยงานอุดมศึกษาอื่น

ดังนั้นเมื่อ สกอ.ให้นโยบายเกี่ยวกับการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาตามที่ปรากฏในคู่มือฯ (พูดอีกนัยคือบังคับนั่นเอง) สิ่งเหล่านั้นต้องเริ่มใช้ในปีการศึกษา 2550 โดยระบบประกันคุณภาพก็ยังคงเป็นไปตามกฎกระทรวงว่าด้วยระบบ หลักเกณฑ์ และวิธีการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาระดับอุดมศึกษา 2546 คือใช้ 9 องค์ประกอบเป็นแนวทาง (หลายคนอาจจะเริ่มบ่น "อาไร๊ องค์ประกอบอะไร เขาเลิกกันไปแล้วไม่ใช่เหรอ") คำว่า "องค์ประกอบและดัชนี" หลายคนที่อยู่ในแวดวงประกันคุณภาพจะคุ้เคยตั้งแต่ปี 2544 และนำมาใช้อย่างต่อเนื่อง  แต่มาหยุดชะงักในการรวบรวมข้อมูลประจำปีการศึกษา 2548 มหาวิทยาลัยต้องเตรียมพร้อมรับการประเมินคุณภาพภายนอกจาก สมศ. ต่อเนื่องถึง 2549    ที่คำว่า "องค์ประกอบ" ก็จางหายจากความรู้สึก   แต่ซึมซับ ดื่มด่ำกับคำว่า "มาตรฐาน ตัวบ่งชี้" กระทั่งหลายคนนอนหลับฝัน   คู่มือต่าง ๆ ที่มหาวิทยาลัยเผยแพร่ออกไปก็มีแต่ "มาตรฐาน ตัวบ่งชี้" หากแต่นับจากนี้ไปจนกว่าชาวมอ.จะต้องรับการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม คำว่า "มาตรฐาน ตัวบ่งชี้" ก็จะหายไปจากสารบบ   แต่จะเริ่มถูกแทนที่ด้วยคำว่า "องค์ประกอบ ตัวบ่งชี้" (มาคราวนี้สกอ.ตัด "ดัชนี"ทิ้งอย่างไม่เหลือร่องรอย) อย่างไรก็ตาม "ตัวบ่งชี้" ทั้งของ สมศ.และสกอ.ก็จะมีลักษณะคล้ายคลึงกัน และบางส่วนก็ซ้อนทับกัน  แต่ละตัวบ่งชี้มีการกำหนดเกณฑ์การประเมินที่แน่นอน

มาถึงวันนี้ สำนักงานประกันคุณภาพทำอะไรไปบ้างแล้ว หลังรับแจ้งจาก สกอ. วันที่ 29 ตค.นี้ สำนักงานฯก็จะเล่าผ่านที่ประชุม QMR สิ่งที่จะเล่ามีเยอะ วันนี้เล่าพอประมาณว่า หลังรวม สมศ.สกอ.และKPIs เข้าด้วยกันแล้ว ได้ตัวบ่งชี้มาเท่าไหร่  ท่านผู้ช่วยอธิการบดีของเราบอกว่า "100 ก็พอประมาณ" (ปี 48 มี 48 ตัวบ่งชี้ ปี 49 เท่ากับ 70 ปี 50 เท่ากับ....)  รวมไปรวมมา ณ วันนี้ได้ตั้ง 102 (แต่ใกล้เคียงเป้านะคะ) หลายท่านอาจจะถามว่าเอาไปทำไมเยอะแยะ พอประมาณ ๆ เอาไว้ 29 ตค.ให้ข้อเสนอแนะกันนะคะ