ว่าด้วยความไม่สมดุลของมาตรฐานภาระงาน (ตามกรอบมาตฐานภาระงานทางวิชาการ)

ว่าด้วยความไม่สมดุลของมาตรฐานภาระงาน (ตามกรอบมาตฐานภาระงานทางวิชาการ)

(ข้อบังคับสภามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ว่าด้วยมาตรฐานภาระงานทางวิชาการของผู้ดำรงค์ตำแหน่งอาจารย์ ผู้ช่วย.............. 2554)

โดยใช้มาตรฐานดังกล่าว ประกอบ การพิจารณาขึ้นเงินเดือน ค่าจ้าง และการรับรางวัลประจำปี

ในฐานะผู้น้อย ผมไม่อยากวิจารณ์กรอบมาตรฐานที่ออกมาเท่าใหร่ แต่ในฐานะสมาชิกรุ่นใหม่ของ ม.อ. ที่ข้อบังคับจะมีผลต่ออนาคตอันรุ่งเรืองของ ม.อ. ในอนาคต ก็อดที่จะออกความคิดเห็นไม่ได้

ผมไม่เห็นด้วยกับกรอบมาตระฐานภาระงานทางวิชาการดังกล่าวตั้งแต่ต้น ด้วยสาเหตุสองประการณ์ด้วยกัน

  1. กรอบดังกล่าวไม่มีมาตรการบังคับให้เป็นไปตามกรอบที่วางไว้อย่างเหมาะสม ไม่จูงใจสำหรับคนทำงานสูงกว่ามาตรฐาน และไม่เหมาะสมสำหรับคนไม่ทำงาน (กรอบนี้เป็นแค่แมวที่ไม่สามารถจับหนูได้ ก็เพียงเท่านั้น)

 ที่ว่าไม่เหมาะสมสำหรับคนไม่ทำงานนั้นผมเห็นว่า สำหรับคนบางคนนั้น การขึ้นหรือไม่ขึ้นเงินเดือนไม่มีผลต่อคนเหล่านั้นแล้ว เช่นได้เงินเดือนเยอะแล้ว เต็มขั้นแล้ว มีรายได้จากทางอื่นแล้วเป็นต้น

 หรือถึงจะทำไม่ทำผลงานตามกรอบที่วางไว้ อย่างไรก็ตามก็ยังได้รับเงินค่าตำแหน่งทางวิชาการอยู่ดี

2. การกำหนดน้ำหนักของหนังสือหรือตำราเท่ากับผลงานตีพิมพ์ (original article) เป็นการวางน้ำหนักที่ไม่เหมาะสม

ไม่เหมาะสมเพราะว่า

2.1    ม.อ. ควรมีการส่งเสริมการทำตำราหรือหนังสือที่ได้รับมาตรฐานหรือได้รับความสนใจในระดับประเทศอย่างเร่งด่วน เรามีหนังสือในระดับนี้น้อยมาก ผมไปร้านหนังสือทุกครั้งผมจะรู้สึกอายมากเพราะหาหนังสือจาก ม.อ. ไม่เจอ แต่เจอหนังสือจากสงขลามากกว่า

2.2    การจัดทำหนังสือ ที่มีคุณภาพดี นั้นต้องใช้ประสบการณ์มาก ต้องใช้เวลามาก แต่ได้ภาระงานน้อยมาก เราต้องไม่ลืมว่า บางครั้งเราเดินเขาไปในป่า เดินสะดุดอะไรซักอย่าง ดูเพิ่มเติมนิดหน่อย  เพิ่มสถิติซักนิด เอาเข้าวิเคราะห์ในเครื่องมือซักหน่อย เราก็ตีพิมพ์ใน Scopus ได้แล้ว

สุดท้ายผมว่ากอบมาตรฐานจะเป็นอย่างไร ไม่สำคัญเท่ากับมหาวิทยาลัย จะมีแนวทางอย่างไรที่จะ สร้างความพร้อม และแรงจูงใจ ในการสร้างบุคลากรรุ่นใหม่ ทั้งระดับมหาวิทยาลัยและระดับคณะ ที่จะมาทดแทนอาจารย์ที่กำลังจะเกษียรเป็นจำนวนมากในอนาคตอันใกล้ ถ้ามหาลัยทำได้ไม่ดี โอกาศที่จะรักษาลำดับที่ 4 ให้ได้นั้น คิดว่าเป็นเรื่องยาก

ไอ้ตัวยุ่ง