ไอคิโด

  ไอคิโด คือ ศิลปะการป้องกันตัววิชาหนึ่งของญี่ปุ่น ซึ่งหลีกเลี่ยงการใช้กำลังปะทะ ไอคิโดเน้นการเปลี่ยนทิศทางแรง การนำแรงและการแตกแรง เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพของการป้องกันตัวสูงสุด
ไอคิโดมีรากฐานมาจากวิ ชายูยิตสุ วิชาดาบ(เคนยิตสุ) และวิชาการต่อสู้ญี่ปุ่นโบราณ ไอคิโดยังแฝงไว้ซึ่งปรัชญาทางพุทธศาสนาและแนวคิดในการดำเนินชีวิต ซี่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในองค์กรหรือที่ทำงาน เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคมอีกด้วย

ศิลปะการป้องกันตัววิชาหนึ่งของญี่ปุ่น ซึ่งหลีกเลี่ยงการใช้กำลังปะทะ ไอคิโดเน้นการเปลี่ยนทิศทางแรง การนำแรงและการแตกแรง เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพของการป้องกันตัวสูงสุด
ไอคิโดมีรากฐานมาจากวิ ชายูยิตสุ วิชาดาบ(เคนยิตสุ) และวิชาการต่อสู้ญี่ปุ่นโบราณ ไอคิโดยังแฝงไว้ซึ่งปรัชญาทางพุทธศาสนาและแนวคิดในการดำเนินชีวิต ซี่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในองค์กรหรือที่ทำงาน เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคมอีกด้วย

ความแตกต่างของไอคิโด กับศิลปะการ(ต่อสู้)ป้องกันตัว ประเภทอื่น 

1. หลักการของไอคิโด คือการฝึกฝนตนเองในศิลปศาสตร์ และการให้ความรัก (ai) ต่อตนเอง ผู้ร่วมฝึก และคนทั่วไป ผู้ฝึกไอคิโด (aikidoka) ที่สามารถยกระดับตนเอง ให้มีความเชี่ยวชาญของศิลปศาสตร์ในระดับสูง ไม่เพียงแต่จะสามารถใช้ไอคิโด ในการปัองกันตนเอง แต่เพียงอย่างเดียว แต่ยังสามารถ ป้องกันผู้เข้าโจมตี ไม่ให้บาดเจ็บได้ด้วย (แสดงว่า ท่านมีความรักต่อผู้อื่นด้วย)
2. จุดประสงค์ของการฝึกฝนอย่างหนักของไอคิโดนั้น ไม่ใช่เพื่อเพิ่มความรุนแรงของการป้องกันตัว แต่เพื่อให้ผู้ฝึกหัด สามารถป้องกันตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ คือการไม่ให้ตนเองบาดเจ็บ และไม่ทำอันตรายต่อผู้โจมตี (ในกรณีที่หลีกเลี่ยงได้ หรือต้องการเลือกที่จะทำเช่นนั้น)