อยู่ต่อหรือจากไป

สวัสดีครับ

ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา มองผ่านองค์กรมาหลายรูปแบบ ตั้งแต่ธุรกิจส่วนบุคคล องค์กรอิสระ ภาคเอกชน และส่วนราชการ พบว่าบางคนเลือกที่จะรักษาความมั่นคงของชีวิตให้กับตัวเองมากกว่าความมั่นคงขององค์กรหรือความก้าวหน้าขององค์กร

บางคนเข้ามาทำงานเพื่อหารายได้จุนเจือตัวเองและครอบครัว บางคนเข้ามาพร้อมอุดมการณ์ที่เปี่ยมล้น บางคนเข้ามาเพื่อวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่งที่ไม่อาจกล่าวถึงได้ ไม่ว่าจะวัตถุประสงค์ใดก็ตาม ทุกคนต่างก็พร้อมที่จะทำงานเพื่อเป้าหมายเดียวกัน

บางครั้งเมื่อมีประเด็นที่ต้องอาศัยการตัดสินใจจากทุกคนในองค์กร การมีส่วนร่วมที่จะผลักดันประเด็นปัญหาดังกล่าวถือเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง 

บ่อยครั้งเราจะเห็นว่าบางคนเลือกที่จะนิ่งเงียบเพื่อจะอยู่ต่ออย่างสบายใจ ในขณะที่บางคนเลือกที่จะนำเสนอสิ่งแปลกใหม่เพื่อให้องค์กรเดินต่อไป แต่ในความนิ่งเงียบจะนำไปสู่ปัญหาความขัดแย้งภายในจิตใจอันก่อให้เกิดการต่อต้านลึก ๆ ภายในโดยไม่รู้ตัวและซึมลึกเข้าไปรอวันอิ่มตัว  หากการเลือกที่จะนำเสนอเพื่อการเปลี่ยนแปลงที่ดีกว่าหรือทางเลือกที่เหมาะสมที่สุด ย่อมได้รับกระแสต่อต้านหรือการปฎิเสธในทันทีทันใด พร้อมที่จะเกิดความขัดแย้งขึ้นมาทันที แม้อาจจะดูรุนแรง แต่เป็นการเปิดเผยปัญหาและรับความเป็นจริง

ความมั่นคงของอาชีพ มีผลต่อการกำหนดทิศทางองค์กรหรือตัดสินปัญหา หากเลือกที่จะนำเสนอทางออกที่สวนทางกับความเป็นจริง ย่อมส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของอาชีพ เพราะหลักธรรมภิบาลจะอาศัยกระบวนการตัดสินหรือชี้นำในทันทีมิได้ ต้องใช้เวลาและกุศโลบายในการโน้มน้าวเพื่อให้เกิดการคล้อยตามอย่างนุ่มนวลที่สุด

จากปัญหาเหล่านี้ เราจะเห็นว่าหากใครยังมีภาระผูกพันหรือความคาดหวังในอาชีพที่มั่นคง สวัสดิการที่ครบวงจร ย่อมเลือกที่จะยินยอมคล้อยตามโดยไม่ปฎิเสธ เพื่อลดข้อขัดแย้งและไม่ส่งผลกระทบต่ออาชีพที่ดำรงอยู่

ยกเว้นเขาเหล่านั้นอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงและไม่มีข้อผูกพันใด ๆ เนื่องจากคำนึงถึงความสำคัญขององค์กรที่จะทำเพื่อสังคม เพื่อมวลมนุษยชาติเป็นหลัก เขาก็พร้อมที่จะนำเสนอโดยไม่ต้องคำนึงถึงความมั่นคงใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะเขามีความรู้ ความสามารถ ในการดำรงอยู่ด้วยตนเอง (ถือเป็นความสามารถเฉพาะบุคคล เลียนแบบไม่ได้เสมอไป)

ทางออกที่จะลดความขัดแย้งจากการนำเสนอ คือ การให้ความรู้ สร้างความเข้าใจ บ่มเพาะแนวคิดที่เป็นกลางและถูกต้อง เหมาะสมกับยุคสมัย หากกระโจนเข้าไปเพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงย่อมนำไปสู่ความแตกแยกในองค์กร ขณะเดียวกันหากทุกคนเลือกที่จะนิ่งเงียบ เพื่อลดผลกระทบต่ออาชีพตนเอง อาจทำให้องค์กรและตนเองนิ่งอยู่กับที่ ยอมรับในสิ่งที่ผิดพลาดหรือรูปแบบเดิมที่เคยปฎิบัติมา ปราศจากการทบทวนหรือปรับให้เข้ากับยุคสมัย

อย่างที่ได้กล่าวเมื่อตอนต้น หากเลือกที่จะอยู่ต่อ ก็จงนิ่งเงียบ ยอมรับทุกการตัดสินใจ เพื่อไม่เป็นภัยกับตัวเอง แต่ถ้านำเสนออะไรออกไปแล้วไม่สามารถใช้งานได้ตามที่เสนอ แม้จะดีหรือถูกต้องก็ตาม อาจต้องเลือกที่จะจากไปในภายหลัง

สังคมมนุษย์เป็นสิ่งที่ยืดหยุ่น แม้กรอบของการทำงานจะกำหนดไว้อย่างชัดเจนตามแบบแผน แต่ทุกคนสามารถเลือกที่จะปรับตัวให้เข้ากับบรรยากาศเพื่อขับเคลื่อนองค์กรไปพร้อมกัน เพราะเรามีเป้าหมายเดียวกัน 

ขอบคุณครับ