ความเห็น: 14
ดอกไม้.. ดอกหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงโลก
ข้าพเจ้าอายุประมาณ 31 ปี ขณะเริ่มรู้จักดอกไม้โคริงกะ
เราจัดการเรียนในหลักสูตรระดับ 3 เพื่อเปิดโอกาสให้นักศึกษาและบุคลากร
ร่วมเรียนรู้ ข้าพเจ้าเองในฐานะผู้จัดก็เข้าร่วมเรียนรู้ด้วย
จำได้ว่าท่านวิทยากรสอบถามว่า ในมหาวิทยาลัยมีดอกไม้ต่างๆบ้างหรือไม่
ข้าพเจ้าตอบไปว่า ไม่มีเลย ที่นี่แห้งแล้งมาก
แต่ในวันที่จัดกิจกรรมจริงๆ ท่านวิทยากรพากันเดิมชมสวนในมหาวิทยาลัย
และตัดดอกไม้บางส่วนมาใช้ในการสอนโคริงกะ
ข้าพเจ้าถึงกับงุนงงว่าดอกไม้เหล่านี้ ... แต่ก่อนนี้เขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ทำไมเราถึงไม่เคยมองเห็นเขาเลย นับเป็นความประทับใจแรกที่ "โคริงกะ" เปิดดวงตาให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ว่า สิ่งสวยงามนั้นอยู่รอบตัวเพียงเราเปิดใจมอง
ในชีวิตข้าพเจ้า .. ประสบกับความผิดหวังในความรักมาหลายต่อหลายครั้ง
ในขณะนั้นก็กำลังเริ่มต้นความรักครั้งใหม่
และดูเหมือนว่าข้าพเจ้าจะไม่ค่อยพอใจในความสัมพันธ์นั้นนัก
คนรักของข้าพเจ้าดูเงียบขรึม เฉยชา ข้าพเจ้ารู้สึกว่าเราไม่ค่อยจะเหมาะกันนัก
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากให้เขาเปลี่ยนแปลงปรับปรุง แต่เขาก็ไม่เป็นอย่างใจ
ในขณะที่จัดดอกเข็มแสนดื้อดึงดอกหนึ่ง ... ให้ลงในแจกันโค้งงอ บางเบา
ข้าพเจ้าย้อนนึกถึงความสัมพันธ์กับคนรัก
อาจบางทีทุกอย่างจะดีขึ้นกว่านี้หากข้าพเจ้ามองเห็น "ความงามตามธรรมชาติ" ของเขา ไม่เรียกร้องให้เขาเป็นโน่นนี่จนเกินไป
กิ่งไม้ก็ย่อมงดงามแบบกิ่งไม้
ไหนเลยจะอ่อนหวานเช่นดอกไม้ได้
ข้าพเจ้าโชคดีที่ได้หยิบดอกเข็มดอกหนึ่งมาจัดแจกัน
เป็นดอกเข็มที่เปลี่ยนแปลงโลกภายในของข้าพเจ้าอย่างสิ้นเชิง
ข้าพเจ้าพยายามครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ยังจัดวางดอกไม้ให้ลงตัวกับแจกันไม่ได้ วิทยากรหลายท่านให้กำลังใจข้าพเจ้า
แนะนำให้ถอยออกมาเพื่อดูสิ่งที่เป็นอยู่ และ สื่อสาร กันอีกครั้ง
ข้าพเจ้าตั้งใจใหม่
พิจารณา สื่อสารกับดอกเข็มของข้าพเจ้าอย่างละเอียดลออถึงขนาดออกเสียงพูดกับดอกไม้ แล้วข้าพเจ้าก็ค้นพบความงามตามธรรมชาติของเข็มกิ่งนั้น
ข้าพเจ้าอิ่มเอมใจถึงกับน้ำตาคลอ
ข้าพเจ้าได้มีประสบการณ์โดยตรงแล้วว่า การมองเห็นความงามตามธรรมชาติ
การสื่อสารที่ดีเป็นอย่างไร ข้าพเจ้านำสิ่งที่เรียนรู้ไปใช้กับคนรัก มองดูเขา
สื่อสารและค้นพบความงามตามธรรมชาติของเขา
ข้าพเจ้าพบว่าข้าพเจ้ามีดอกไม้ที่ดีที่สุดดอกหนึ่งอยู่ในมือ แต่ไม่เคยมองเห็น
เมื่อเรียนรู้และเกิดประโยชน์กับโลกภายในของตนเอง
ข้าพเจ้าจึงนำกิจกรรมไปแนะนำให้กับนักศึกษา อาจารย์
อบรมพัฒนาบุคลากรในหน่วยงานราชการ เอกชน
และมีโอกาสนำไปใช้ในการบำบัดเยาวชนผู้ติดยาเสพติดหลายต่อหลายครั้ง
พร้อมๆกับเรียนการจัดดอกไม้โคริงกะเพิ่มเติมในระดับ 2 และ ในระดับ 1
ประสบการณ์ในการแนะนำกิจกรรมโคริงกะให้กับเยาวชนและบุคลากร
ตลอดจนผู้ติดยาเสพติด พบว่า ทำให้ทุกคนรู้สึกผ่อนคลาย
มีความสุขที่เกิดจากการได้สัมผัสความงาม และค้นพบปรัชญาบางอย่างในการเรียนรู้โคริงกะแตกต่างกันออกไป
ข้าพเจ้าเองเมื่อเรียนในระดับที่สูงขึ้น ก็พบว่า วิทยากรจะเข้มงวดกับผู้เรียนน้อยลง
บางครั้งเราหลงลืมขั้นตอนของการจัดดอกไม้ รีบเร่งเพื่ออวดฝีมือ
ยิ่งเราหลงลืมขั้นตอนและปรารถนาแสดงฝีมือ ดอกไม้ของเราก็ยิ่งจะดูไม่สวยงาม
เราควรจัดดอกไม้เพื่อความงดงามของดอกไม้ ปราศจากตัวตนของเรา
เมื่อคำนึงได้ถึงจุดนี้ เราจึงค่อยๆย้อนกลับไปจัดดอกไม้ตามขั้นตอนอีกครั้งอย่างเป็นธรรมชาติ และดอกไม้จะแสดงความงามอย่างเต็มที่
เรามองเห็นตัวเองชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อจัดดอกไม้ร่วมกับผู้อื่น
มองเห็นความคิดเปรียบเทียบ ความกลัว และความอยากได้ อยากเป็น
สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนแบบจำลองการใช้ชีวิตจริงๆในสังคม
การเรียนโคริงกะจึงเป็นการปฏิบัติธรรมที่จำลองการอยู่ร่วมกันในสังคม
ในการเรียนจัดดอกไม้ระดับ 1 ข้าพเจ้าได้มีประสบการณ์ที่สุดแสนพิเศษ คือ ตั้งครรภ์ ทำให้ในการมาเรียน สามีติดตามมาดูแล และช่วยเหลือในการจัดดอกไม้
ข้าพเจ้าบอกกล่าวเพื่อนๆที่เรียนด้วยกันเสมอว่า
หากไม่มาเรียนดอกไม้ ก็คงไม่ได้แต่งงานกับกิ่งไม้แห้งแบบนี้
แต่กิ่งไม้แห้งก็มีความสำคัญและช่วยให้แจกันสวยงามในเกือบทุกแจกัน
การจัดดอกไม้ร่วมกันในครอบครัว ทำให้ข้าพเจ้าเรียนรู้ที่จะรับฟังซึ่งกันและกัน
แม้ว่าสามีจะไม่ได้เรียนดอกไม้มาด้วยตั้งแต่ต้น แต่การได้อยู่ใกล้ชิดกับดอกไม้
ได้สัมผัสความงาม ทำให้เขามักอยากมีส่วนร่วมในการจัดแจกัน
บางครั้งข้าพเจ้าก็รำคาญใจ อยากจัดดอกไม้ด้วยตนเองเพียงคนเดียว
แต่อีกใจนึงก็ทบทวนได้ว่า เขามาเพื่อช่วยเหลือดูแลเรา
ประคับประคองให้เราได้เรียนสำเร็จตามความตั้งใจ
เราจะเอาแต่เรียกร้องจากผู้อื่นโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของเขาก็คงจะไม่ดี
จึงพยายามรับฟังและให้เขาได้มีส่วนร่วม
ดอกไม้ ก็เปิดความงามของเขาให้ข้าพเจ้าได้สัมผัส กิ่งไม้แห้งของข้าพเจ้าเก็บเมล็ดพันธ์ดอกไม้มาปลูกไว้หน้าบ้าน ข้าพเจ้าจึงมีสวนดอกไม้เล็กๆไว้ชื่นชม
บางครั้ง ... เราก็คาดไม่ถึงเลยว่า ดอกไม้เล็กๆดอกเดียวนั้น จะมอบของขวัญชิ้นสำคัญแก่ชีวิตเรา
"คิดถึงค่ะ"
ปุกปุย
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « เวทีคุณภาพเด็ก ^__^
ความเห็น
![]() |
อื้ม . . . เขียนได้ลุ่มลึกละมุนละไมดีจัง วันนี้ดีจัง มีกระทู้ให้อยากแจมตั้ง 3 กระทู้ หลังจากที่อ่านผ่าน ๆ ตามาหลายเดือนแล้ว
สรรพสิ่งล้วนมีความงามงดในตัวเอง ความงามอย่างสรรพสิ่งมิใช่ความงามดั่งที่สิ่งื่นใดอยากให้เป็น
ขอเพียงเรา หยุด เราจะเห็นความงามงดสดสวยในสรรพสิ่งโดยมิได้ปรุงแต่ง
ความทุกข์เกิดจากที่เราอยากให้สิ่งนั้นเป็นสิ่งนี้ อยากให้สิ่งนี้เป็นสิ่งนั้น
ก้อนหินแม้นภายนอกดูกระด้าง มิเคลื่อนไหว หากพิจารณาอย่างลึกซึ้งเราย่อมเห็นความงามในความกระด้างนั้น
*............
มาพวกเรามาชมสวน สวน.. ชวนให้ใจชื่นบาน
เราสุขสำราญ ชมสวนงาม พาเย็นใจ
ดอกตูมกำลังผลิบาน รับอรุณอันสดใส
มา มารดน้ำด้วยใจ ของเรา ทุกคน
.......
* เพลงดั่งดอกไม้บาน โดยเสถียรธรรมสถาน
อิอิอิ
เราเอง
- ซือแป๋คนธรรมดา : ขอบพระคุณค่ะ จะรอรับหนังสือด้วยใจจดจ่อทีเดียวค่ะ
- พี่เน็ก : ถ้ามาจากเสถียรธรรมสถาน ก็ต้อง "ธรรมสวัสดี" คร้าบบบบ
ดอกไม้แรกแย้มช่างน่าถนุถนอม บอบบาง ดูมีความหวัง
ดอกไม้บานสะพรั่งดูสดใส สวยงาม น่าหลงไหล
ดอกไม้เริ่มร่วงโรยแสดงถึงสัจจะธรรม ความงามที่ไม่ยั่งยืน และความเป็นธรรมชาติ เป็นธรรมดาของโลก ความสุขสมหวังของความงาม
บันทึกนี้สวยงามจริงๆ ครับ
"ใจสั่งมา"
งดงามมากคะน้องปุกปุย...คราวต่อไปมีเรื่องทายนิสัยผ่านนพลักษณ์มาเล่ากันบ้างนะคะ สนใจอย่างรู้ตัวตนด้านใน เพื่อการพัฒนาตนเองคะ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆๆคะ
เป็นวิธีการสอนที่งดงาม เสริมการเรียนรู้ที่พัฒนศักยภาพความเป็นมนุษย์ ขอเก็บไว้เป็นบทเรียนอันมีค่าเพิ่มพลังตนเองค่ะ
ด้วยความขอบคุณ
เจริญธรรม เจริญสุข
ยาดมเอง
![]() |
สื่อสารความรู้สึกได้ดีมากเลยคะน้องปุย ทำให้ผู้อ่านสัมผัสและรับรู้ความรู้สึกร่วมไปด้วย รู้สึกลึกซื้งและตรงกับความรู้สึกของตัวเองเช่นกัน เพราะการที่เราจะทำให้ใครคนใดคนหนึ่งเปลี่ยนแปลงตัวเองตามความรู้สึกเรานั้น มันไม่ได้เป็นการสร้างสุขให้กับตัวเองเลย เพราะมีแต่จะทุกข์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย....ขอบคุณนะค่ะที่นำเรื่องนี้ขึ้นมาสื่อสารพูดคุย ณ จุดๆ หนึ่งหรือสถานการณ์หนึ่งๆ หากเรายอมที่จะถอยหลังออกมาสักก้าว สองก้าว มันอาจจะทำให้เราได้มองเห็นมุมที่สวยงาม ความลงตัว และยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
รู้สึกจากใจค่ะ
05 กุมภาพันธ์ 2557 09:22
#95674
...งดงาม...ค่ะ
จองไว้เป็นบันทึกแนะนำ...พรุ่งนี้นะคะ (6 กพ.57)
วันหลังมาเป็นวิทยากรให้พี่ที่หาดใหญ่บ้างนะคะ
ปุกปุย...