เวทีคุณภาพเด็ก ^__^

กำลังจะเป้นเจ้าสาว อยู่รอมร่อ .. ก็ยังมีเหตุอันให้ต้องพาผิวขาวนวล (เหรอ)  ไปอาบแดด อาบลม แถบชายทะเล  ทะเลใกล้ๆ ที่โครงการงบน้อยก็เชยชมสมใจได้   ก็ต้อง  "ทะเลขนอม หอมความคิดถึง"  นั่นเอง

รอบนี้ ไปทำกิจกรรมพัฒนาศักยภาพผู้นำนักศึกษาค่ะ  หลักใหญ่ใจความที่ได้รับมอบหมายมา ก็ เรื่อง การคุณภาพกิจกรรมนักศึกษา .. อารมณ์ประมาณ PDCA  ที่ท่องจำกันขึ้นใจ   กะว่าจะไปสอนเด็กให้รู้จัก PDCA  แต่ยากค่ะ ...  ยากตรงที่เด็กเขารู้ดีกว่าเราเสียอีก  ก็เขาเรียนการจัดการ ต้องไปทำงานในโรงงาน เขาท่องไอ้วงจรคุณภาพนี่ได้ขึ้นใจ ...  โชคดี ที่ไม่ได้คิดจะบรรยาย ไม่งั้นละก็ ... เอามะพร้าวห้าวมาขายสวน แน่นอน  555 

 กิจกรรมที่เลือกก็ให้เด็กๆ ระดมความคิดค่ะ ว่าเขา คิดว่าคุณภาพหมายถึงอะไรบ้าง  ก็หากินกับเกมส์เดิม นั่นคือ คนตอบคนสุดท้าย จะได้รางวัลไป รางวัลใหญ่มากค่ะ เป็นป็อกกี้ 1 กล่อง  18 บาท  ^____^   ในพื้นที่ห่างไกลเซเว่น  ร้านขายขนมก็มีแต่หนมถุงแบบนี้  เราก็บิ้วกันสุดๆให้เห็นคุณค่า ป็อกกี้ของเรา  เป็นการกระตุ้นให้เขาแสดงศักยภาพ  ที่ปกติ การระดมความคิด คงน่าเบื่อสุดๆ  แต่นี่เป็นเกมส์ระดมความคิด  สนุกกันมาค่ะ  เด็กๆ เรียกเกมส์นี้ว่า เกมส์ป็อกกี้

 เราได้สิ่งที่เด็กๆคิดว่าหมายถึงคุณภาพมา  ประมาณ 52 ข้อ  ข้อที่เด็กๆ คิดว่าควรให้ความสำคัญที่สุด ในกิจกรรมที่มีคุนภาพก็คือ  " อาหารอร่อย ที่พักสบาย wifi ฟรี และมีสันทนาการ"   ฮากันตรึมค่ะ 

จำได้ไม่หมดค่ะว่าเขา บอกอะไรกันบ้าง แต่จำได้ว่าข้อสุดท้ายของ คำว่าคุณภาพที่ลิสมา คือ คำตอบที่ว่า  "ผู้เข้าร่วมโครงการมีความสุข"  เขาก็ถกกันนะคะ ว่า มีความสุข จะถือว่าซ้ำกับคนที่ตอบว่าผู้เข้าร่วมมีความพึงพอใจรึปล่าว  สุดท้าย เด็กๆ บอกว่าไม่ซ้ำค่ะ  เขาบอกว่า ความสุขมันลึกล้ำกว่าความพอใจ  น่ารักดีค่ะ

หลังจากนั้น เราก็ มาลิสกันค่ะว่า คุณภาพ 52 ข้อที่บอกมา มีข้อไหน เกี่ยวข้องกับเรา เราควบคุมได้  ข้อไหน ควบคุมไม่ได้   ข้อที่ควบคุมได้ ก็ จำพวกมีความรับผิดชอบ รักในงาน ขยัน ประหยัด ซื่อสัตย์ อดทน  ทำนองคำขวัญวันเด็ก  555  แต่ข้อที่เขาคิดว่าเขาควบคุมไม่ได้นี่สิคะ ... น่าสนใจ   มี 4 ข้อค่ะ

1. ความพึงพอใจของผู้เข้าร่วมโครงการ   เขาบอกว่าอยู่นอกเหนือการควบคุม ทำดีแล้ว แต่ไม่พอใจ จะให้ทำไง  

2. การมีคนสานต่องาน   อันนี้ก็ควบคุมไม่ได้ เพราะใจคนยากจะบังคับ  คนมันไม่รักชมรมอ่ะ จะไปบังคับกันได้ไง

3.คำชม ...  อันนี้ ยิ่งแล้วใหญ่ บางทีทำแทบตายก็ไม่ได้คำชม โดนด่าตลอด

4. ผู้เข้าร่วมมีความสุข .. ก็เรื่องของหัวใจ

ก็โยน คำถามกลับไปค่ะ ... ว่า 4 ข้อที่ว่านี้ เราควบคุมไม่ได้จริงหรือ  ข้อที่พวกเราเลือกว่า ควบคุมได้ส่วนใหญ่ จะเป็นปัจเจก คือลักษณะเฉพาะของบุคคล  แต่ข้อที่เราเลือกว่า ทำไม่ได้นั้น เป้นข้อที่ต้องอาศัยกระบวนการกลุ่ม  การทำงานเป็นทีม แล้วก็เป็นข้อที่เป้นผลลัพธ์ของงานซะด้วย  ก็ลองแจกจ่ายโจทยืไปให้เขา ระดมความคิดตามกลุ่มกันค่ะ  โดยให้คละชมรม องค์กร ให้เขา แลกเปลี่ยนกันว่าเขาเจอปัญหาแบบนี้ ใยชมรมตัวเองยังไง จะแก้ยังไง ...  ให้เวลา ไป 30 นาที เอาเข้าจริง เขาคุยกับชั่วโมงกว่าๆ  และผลลัพธ์ที่ออกมาก็น่าพอใจ ... ไม่ใช่ว่าเขาแก้ปัญหาได้นะคะ  แต่จากงานที่เด็กๆนำเสนอ  เขาทำให้เรารู้แล้วว่า โจทย์พวกนี้ เป็นปัญหาที่เขาต้องแก้  ไม่ใช่ปัญหาที่มองว่าคนอื่นสร้าง   เขารู้ว่าต้องทบทวนเพื่อจะถามหาว่ากระบวนงานตรงไหน ที่ทำให้สมาชิกในชมรมหายไป   กระบวนงานตรงไหน ที่ทำให้ไม่ได้รับคำชม   ...  เขาสะท้อนได้ดีค่ะ  

โลกของนักศึกษา กับกิจกรรม เป็นโลกแห่งการเรียนรู้และเติบโต จริงๆ

ปุกปุย