ความเห็น: 2
เก็บมาฝากจากการ.."ร่วมเรียนรู้กระบวนการจัดทำธรรมนูญสุขภาพ ( 1 )
จากบันทึกนี้ ทำให้ดิฉั้นได้มีโอกาสเข้าร่วมประชุม"ขับเคลื่อนและร่วมเรียนรู้กระบวนการจัดทำธรรมนูญสุขภาพ"โดยสำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ(สช.) จัดระหว่างวันที่ 1-2 พย. 50 ณ ห้องประชุมแอสแคปฮอล์ล อาคารสหประชาชาติ ม.อ.ได้รับเชิญในนามเครือข่ายสถาบัน 2ที่นั่ง(สำหรับส่วนกลาง)ไม่รวมที่นั่งของกลุ่มเครือข่ายวิชาชีพ ที่ได้รับเชิญต่างหากไปแล้ว
รายละเอียดที่แจ้งให้ทราบก่อนประชุม
ทางผู้จัดแจ้งรายละเอียดชัดเจนทุกประเด็นเช่นรหัสการเข้าประชุม พร้อมแจ้งว่าการประชุมครั้งนี้เป็นการทดลองจัดในรูปแบบสมัชชาสุขภาพ ผู้ถูกรับเชิญจะมาจากตัวแทนกลุ่มหลากหลายมีจำนวน1,400คน จึงขอระบุที่นั่งวิธีการเสนอความเห็นจากภาคีโดยระบุไว้ในเอกสารที่เขียนว่าแผ่นนี้กรุณาสนใจเป็นพิเศษระบุให้ศึกษาวิธีการประชุมก่อนบอกให้ทุกท่านรักษาเวลาในการประชุมทุกช่วงเวลา..และเนื่องจากศูนย์ประชุมเข้มงวดเรื่องความปลอดภัยกรุณานำหนังสือเชิญ ติดตัวมาด้วยหากไม่นำมาอาจไม่ได้รับความสะดวกในการเข้างาน
เตรียมตัวก่อนประชุม
ดิฉั้นศึกษาเอกสารก่อนล่วงหน้าเป็นเด็กดีว่างั้นเถอะ(ที่จริงกลัวเฉิ่มต่างหาก)..นำทุกอย่างที่เขาแจ้งไว้ติดตัวไปด้วย..ไปถึงก่อนเวลาประสาคนต่างจังหวัด..."เห็นมั้ยคะ..กลายเป็นดีไปได้การกะเวลาไม่ถูก"ก่อนไปสอบถามพนักงานโรงแรมว่าจะไปที่นี่ได้ไงคุยกันจนรู้แลนด์มารค์...คิดวิธีการไปถึงบนพื้นฐานความประหยัดนั่งรถเมล์ดีกว่า
ปัญหาที่พบ
เดินข้ามถนนดิฉั้นพบว่าตัวเองข้ามถนนไม่เป็น(ที่จริงก็พอรู้ตัวเองอยู่บ้างแต่ไม่ชัดเจน)อยู่หาดใหญ่ถนนหนทางก็ไม่ใหญ่โต..ในเมืองอย่างมากมี 2 ช่องทาง เดินรถทางเดียวอีกต่างหาก มีทางม้าลายหรือไม่ทุกครั้งก็เกาะแขนคุณสามีข้ามถนนไปได้อย่างอุ่นใจและปลอดภัยดี...ก็ใครจะไปรู้หล่ะว่าวันหนึ่งต้องไปประสบปัญหายุ่งยากในการข้ามถนนเช่นวันนี้......แต่ก็ดีทำให้ดิฉันคิดถึงคุณสามีขึ้นมา.."ท่ามกลางผู้คนมากล้น..ในเมืองหลอกลวง..รู้สึกคิดถึงพี่ขึ้นมาจับใจก็ข้ามถนนไม่เป็นนะซิ..."นึกตลกขึ้นมาว่ากลับมาเที่ยวนี้จะไปฝึกข้ามถนนในเมืองให้ชำนาญ...อิ...อิ..
ที่ถนนราชดำเนิน...จดๆ จ้องๆ ตัดสินใจข้ามไป..ได้สองช่วงถนนใหญ่ๆ แต่ช่วงสุดท้ายดันไม่มีทางม้าลาย..ถนนไม่กว้างแต่รถวิ่งตลอดเวลา...ข้ามไม่ได้ดิฉั้นตัดสินใจย้อนกลับทางเดิมไป taxi ดีกว่า..ระหว่างลังเลจะกลับทางเดิม...มีคนอื่นตั้งเยอะรอข้ามอยู่อาศัยเขาไปซิขอเกาะเขาไป...ดิฉั้นขอเกาะแขนชายคนหนึ่งไป..."ขอไปด้วยนะคะ...บังเอิญรู้สึกเวียนศรีษะ"...ชายนั้นคงงงว่าเจอคนทอดสะพานแต่เช้า....หรือไม่ก็..มันมาจากดาวไหนเนี่ย!ข้ามถนนไม่เป็น...เขาจะคิดอะไรก็ช่างเขาดิฉั้นข้ามถนนมาได้ก็พอใจแล้ว
เมื่อไหร่รถจะมาเนี่ย!โดยไม่รู้ตัวเรารอไม่เป็นคนอื่นเขาออกรอกันอย่างสงบเป็นปกติดี...มาแล้วสาย 509 คนแน่นจัง..เอาก็เอากระโดดขึ้นไปซักคันไม่กี่ป้ายก็ถึง..เห็นธงเยอะๆนั่นหล่ะใช่เลยพี่..อาคารสหประชาชาติ...ดิฉั้นก็ไปถึงก่อนการประชุม 20 นาที ได้นั่งดูผู้คน..สนุกดี..
ทีมงานต้อนรับ
ประทับใจทีมงานต้อนรับเขารับนักศึกษาอาสาสมัครจากมหาวิทยาลัย..ทั่วประเทศมาช่วยงาน(มองไปทั่วงานมีน้องๆประมาณ 50 คน) ทุกคน ยกมือสวัสดีค่ะกลุ่มคนที่มาร่วมประชุมอย่างน่ารัก..ต้อนรับตั้งแต่ลงรถ...ยืนสวัสดีผายมือบอกทางตลอดไม่ต้องกลัวหลงทาง..ก่อนเข้าอาคารมีการตรวจ..ความปลอดภัย..สแกนกระเป๋า..พร้อมทั้งตรวจที่ตัวเราเหมือนที่สนามบินเลยค่ะ
จุดลงทะเบียน
มีป้ายสัญลักษณ์บอกจุดลงทะเบียนตามแจ้งหมายเลข..เขาก็ยื่นป้ายชื่อที่มีสัญลักษณ์ว่าเรามาจากภาคีไหน..รหัสลงการเชิญที่เท่าไร..
มีภาพมาฝากด้วยค่ะ เป็นภาพกระเป๋าเอกสาร...เสาธงที่ดิฉั้นว่ามันสวยดี..(ภาพรอ link)
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « เดินตามผู้ใหญ่...สุนัขไม่กัด
- ใหม่กว่า » คนทำงานที่....ไม่เลือกปฏิบัติ
05 พฤศจิกายน 2550 11:26
#1024
พี่เมตตาคะ ที่พี่เล่าตอนข้ามถนน รู้สึกหัวอกเดียวกันเลย ทั้งที่ตัวเองเป็นคน กทม.นะเนี่ย แต่มาอยู่ที่นี่ซะนาน เวลาเข้ากรุงเทพแล้วต้องข้ามถนนแต่ละที รู้สึกเหมือนกับเล่นเกมเลยค่ะ เป็นเกมที่ต้องใช้ทักษะสูงซะด้วย เพราะถ้าเล่นไม่ผ่าน คงนอนกองอยู่แถวนั้นแน่ๆ เยย....
ดีใจจังที่ได้อยู่หาดใหญ่