ชีวิตหลังทำเลสิค

ห่างหายบันทึกประสบการณ์การทำเลสิค ครบ 30 วันเมื่อวานนี้ มา Update กันหน่อยนะคะ 1 เดือนไปแล้ว "ท้าว" มีชีวิตอย่างไร

ที่ลำบากอยู่ 2 ประการคือ ลืมแว่นสายตายาวกับลืมแว่นกันแดด....
ตะก่อนนี้ลำบากอยู่กะลืมน้ำยาล้างคอนแทคเลนส์ กริ้ววว...กริ้วววว...

เรียกว่าที่ลำบากอยู่ก็คือ...ไม่มีสตินั่นเอง...ไม่มีสติก็ลำบากทุกเรื่องแหล่ะ

ข้อจำกัดของการทำเลสิคตาใหม่ๆ คือ  

1.ขับรถตอนมืดไม่ได้ 1 เดือน (แค่นๆได้แต่ต้องใส่แว่นกันแดด) แต่ต้องระมัดระวังเพราะเวลามีคนเปิดไฟสูงใส่เราเราจะรู้สึกมันสาดจ้ามาก ความซวยจะตกที่คันหลัง แหล่ะเพราะเราขับรถ...สะดุด...

2.ใส่แว่นกันแดดตอนออกที่แจ้งหากไม่ใส่มันจะแสบ-ร้อน-ตา (อันนี้ไม่เกี่ยวกับอิจฉานะคะ)

3.สวมแว่นสายตายาวเพื่อการทำงาน อันนี้สั้นหายหมดแต่ที่ยาวเพราะกล้ามเนิ้อหย่อนยานเพราะ "แก่" นี้ ... ยังไงก็แก้ไม่ได้

4.ห้ามขยี้ตา...เวลาคันตาต้องรีบใส่แว่น..กันการขยี้ตา

5.อย่าหักโหมใช้ตาหนักในช่วง 3 เดือนแรก "ท้าว" เลยห่างหายจาก Share ไประยะหนึ่งทำแต่งานหน้าตัก ... ก่อนตอนนี้

6.หลับตาเบาๆ บ่อยๆ เป็นการพักตาถ้าไม่พักมันจะพร่ามัว

7.ป้องกันการกระแทกตาทุกกรณี  (พึงระวังอุบัติเหตุไม้ทิ่มตา...รถยนต์)

8.หลีกเลี่ยงน้ำเข้าตา ว่ายน้ำไม่ได้ สระผมต้องระวัง

9.ไม่ควรตัดแว่นแพงใช้...เพราะสายตามันจะเปลี่ยนเดี๋ยวถูกตัดใหม่อีกหลายรอบ ต้องรอจน 3 เดือนถึงจะลงทุนได้ ทำไงอ่ะทีนี้ ต้องถอดเข้าถอดออก...จนมึนหัวเอง...

เมื่อผ่าน 30 วันไปแล้ว 9 ข้อข้างต้นจะกลายเป็นขอพึงระวังแทน การเป็นข้อห้าม...ยกเว้นการว่ายน้ำยังห้ามอยู่

ช่วงนี้มันมืดเร็วมาก...
พยายามรับส่งลูกก่อน 6 โมงเย็น แต่มีบางวันฝนตก ยังไม่ 6 โมงเย็นก็มืดแล้วต้องใช้ความพยายามมากในการขับรถ ทางกลับบ้านท้าวคนใช้ถนนชอบเปิดไฟสูงด้วย...

วันที่ 23 นี้คุณหมอนัดตรวจติดตามอีกครั้ง....จะมาเล่าให้ฟังค่ะ

นกฮูก...สายตายาวแร้วววว