สวัสดีเป้าปุ้นจิ้น

สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสกินข้าวกับ "จะเรียกว่ารุ่นพี่หรือรุ่นน้องดี"
หากจะเทียบประสบการณ์ ฝีไม้ลายมือในการทำงานแล้ว...น่าจะเรียกได้ว่าเป็นรุ่นพี่
หากเปรียบอายุ แล้ว...น่าจะเรียกได้ว่ารุ่นน้อง  

เรื่องราวที่เราคุยเคร้า "เฮเนเก่น" หนีไม่พ้นเรื่องงาน การที่รับผิดชอบเพราะเป็นคนทำงานเป็นบ้าเป็นหลังเหมือนกัน ผลัดกันฟังผลัดกันพูดเผลอแป๊บเดียว 3 ทุ่ม  เรื่องราวที่คุยกันเป็นเรื่องเศร้าเคล้าพลัง สำหรับคนที่เป็นหัวหน้าคนได้อย่างดี

หลายคนบอกว่า"ความยุติธรรมไม่มีในโลก" เพราะความรู้สึกที่ตนได้รับนั้นมันไม่ยุติธรรม หรือไม่ตรงตามความหวังนั่นเอง  

สำหรับดิฉันแล้ว เชื่อว่า"เป้าปุ้นจิ้น"ในโลกนี้มีจริง เทพบุตรหน้าดำแห่งศาลไคฟง เป็นนิยามของความยุติธรรมมาตั้งแต่ดิฉันจำความได้  เป้าปุ้นจิ้นหน้าดำไม่หล่อสักนิดแต่ก่อนที่เปาปุ้นจิ้นจะตัดสินอะไรท่านจะหาข้อมูลต้นสายปลายเหตุให้แน่ใจก่อนทุกครั้ง เพื่อไม่ไห้เกิดความผิดพลาด ท่านไม่สนใจว่าหน้าอินทร์หน้าพรหมเอาความจริง ความถูกต้องเป็นที่ตั้ง

ความคิดในแง่ลบของผู้ตาม ในแง่ของความยุติธรรม 

หัวหน้าไม่ยุติธรรม ลำเอียง
หัวหน้ามักเอาใจใส่แต่คนใกล้ชิดเท่านั้น ดังนั้นแม้คนใกล้ชิดทำอะไรผิดก็มักรอดตัวเสมอ  เล่นพรรค เล่นพวก เด็กใครเด็กมัน สองมาตรฐาน เลือกปฏิบัติ ใช้สิเหน่หามาปนเปในการตัดสิน พิจารณาการงาน

ความยุติธรรม นิยามจของดิฉัน คือการตัดสินใจหรือให้ความสำคัญกับคนใดคนหนึ่ง สิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่เอนเอียงไปในด้านใดด้านหนึ่ง

การที่เราจะเป็นผู้ที่ใครๆ เขาจะเรียกได้ว่า เป็นผู้มีความยุติธรรม นั้นคงต้องหมั่นฝึกตนเองหลายด้าน เช่น  ต้องรู้จักใจแข็ง เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าส่วนตัว แยกระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวออกจากกัน ฝึกบริหารด้วยความจริงโดยไม่ใช้อารมณ์มาเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจ ที่สำคัญต้องให้ความสำคัญ ความเสมอภาคกับทุกคน 

สวัสดียามเช้าค่ะ