ก่อนสายหมอก...จะเลือน

ดิฉันมาถึงเมืองปายเมื่อวานนี้ ค่ำๆ หลังจากส่ง "พี่เอี้ยง" ที่สนามบินเชียงใหม่เรียบร้อย

เรา 3 ชีวิตมุ่งหน้าสู่ "ปาย" 

เพื่อนร่วมทางของดิฉันเป็นพี่สาวเชียงใหม่ใจ๋ดี...ที่คบกันมานานเกือบ 10 ปี รับตำแหน่ง "ขับรถ" อีกคนเป็น "พี่หม่อม" ขี้เมา(เมารถ) เปิ้นเป็นเพื่อนของสาวเชียงและเป็นนักประชาสัมพันธ์ของสำนักหอสมุดที่ดิฉันมาทำงานครั้งนี้

งานนี้ดิฉันเรียกว่า"ตามหาฝัน" ใครทุกคนก็ต้องแอบมีบ้างก็เก็บไว้ในใจบ้างก็บอกใครที่เราไว้ใจ ดิฉันฝันมาตั้งแต่เป็นสาวรุ่นว่าอยากมาแม่ฮ่องสอนนานมาแล้วพวกชอบถ่ายภาพจะมาฝึกฝีมือถ่ายภาพดอกบัวตองกัน เวลาผ่านไป 21 ปีก็ไม่มีโอกาสได้มา

ครั้งนี้เองดิฉันมาเชียงใหม่ เป็นวิทยากร 2 วัน วันพฤหัสกับวันศุกร์ มีคิวอีกที วันจันทร์   เลยได้โอกาสตามหาฝัน
ระหว่างทางมี คนตั้งชื่อ Trip นี้ให้เราทางว่า "หนีลูกมาเที่ยว" 

เพราะทั้ง 3 คนเป็นแม่หมดเลยแอบหนีลูกมาเที่ยวจริงๆ

ชมรูปกันก่อนนะคะก่อนจะมาชวนคุยต่อว่า "ปายในฝันกับปายในความเป็นจริง"