บ้านผมน้ำท่วมครับ

กำหนดการเดิมในวันนี้ วันที่ 1 ธันวาคม ด้วงจะต้องเหินฟ้าไปสุวรรณภูมิแล้ว คืนนี้ครอบครัวเราจะนอนที่คุนหมิงกัน

แต่ด้วงก็ยังไม่ถึงฝัน...ฝันที่จะไปเมืองนอก ตอนนี้ด้วงเข้าใจแล้วว่าทำไมเราถึงยังไปเมืองนอกไม่ได้ ด้วงบอกว่า "ตัวร้ายสีเหลือง" ยังอยู่ที่สนามบิน แต่ก็ยังตอบด้วงไม่ได้อยู่ดี กับคำถามว่า "ทำไมตำรวจไม่จับเขาล่ะแม่" เพราะคำตอบของเรา คือความรู้สึกของเรา ไม่อยากยัดเยียดความรู้สึก แนวคิดทางการเมืองให้ด้วง เชื่อว่าด้วงคิดเองได้ และสักวันด้วงจะได้เรียนรู้ด้วยตัวเขาเอง

ในความโชคไม่ดี ก็มีเรื่องสนุกให้ด้วงมาแทน "วันนี้บ้านผมน้ำท่วมครับ"

ด้วงได้สนุกตั้งแต่เมื่อคืน ที่เราออกไปจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน ปรากฏว่าเรากลับบ้านเราไม่ได้ เพราะน้ำท่วมสามแยกคอหงส์ตั้งแต่สองทุ่มกว่า ถ้าสามแยกท่วมแล้ว หน้าเทคนิคหาดใหญ่จะเหลือหรือ ยืนมองน้ำพักนึง ก็ตัดสินใจเลี้ยวกลับมาตั้งหลักที่คณะ

จนห้าทุ่มกว่าด้วงทำท่าจะต่อเก้าอี้นอน ในห้องประชุม  ครอบครัวเราจึงลองไปดูเส้นทางอีกที เราจึงตัดสินใจลุยน้ำที่ลดลงมาพอสมควร

เมื่อคืนเราได้นอนที่บ้านค่ะ เกือบเที่ยงคืน

หกโมงเช้าวันนี้ ตื่นมา ถนนหน้าบ้านมีน้ำใสๆไหลผ่าน

แม่ ลูกสนุกจัง มีเวลาเหลือก่อนไปทำงาน ไปเล่นน้ำกันก่อน ด้วงสนุกมากจนลืมเรื่องไปเมืองจีน เล่นจนเบื่อ เราไปอาบน้ำแต่งตัว ไปดูน้ำที่อื่นกันดีกว่า

ผมจะไปช่วยน้ำท่วม

ผมจะไปช่วยเพื่อนแม่น้ำท่วม

แต่ว่าเมื่อเราอาบน้ำเสร็จ...หน้าบ้านเราก็เต็มไปด้วยน้ำสีโคลน ที่สูงกว่าเดิม ไหลแรงกว่าเดิม

ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า สองแม่ลูกติดเกาะซะแล้ว แถมต้องมานั่งลุ้นว่าน้ำจะท่วมรถหรือเปล่า