คนเก่งไม่ใช่แค่เรียนเก่ง

คนเรียนเก่งจำนวนมาก เมื่อไปทำงานกลับไม่เก่ง ไม่ก้าวหน้าเหมือนการเรียน บางคนถึงกลับมีปัญหาในการทำงาน

เพราะการทำงานต่างจากการเรียนที่การเรียนนั้นเป็นการเก่งเฉพาะตัว

แต่การทำงานต้องทำงานกับคนอื่นตั้งแต่ลูกค้า ผู้รับบริการ เพื่อนร่วมงาน ผู้บริหาร หัวหน้า ผู้บังคับบัญชา นายจ้าง ตลอดจนเพื่อนร่วมอาชีพ ร่วมพื้นที่ ร่วมอาคารสถานที่ ร่วมชุมชนและสังคม

การทำงานให้ดีจึงไม่ใช่ดีแต่ตัว ต้องดีกับคนอื่นทุกคน ต้องร่วมมือ ต้องให้เกียรติ ต้องส่งเสริมเติมต่อกัน 

คนเรียนเก่งมักเอาแต่ตัวเอง กลัวคนอื่นจะเก่งเท่าหรือเก่งกว่า จึงไม่ยอมช่วยใคร

กลัวเสียเปรียบ ทำให้ขาดคุณสมบัติการเก่งคนคือการมองหาความเก่งของคนอื่นมาใช้ทำให้เกิดค่าเป็นประโยชน์ร่วมกัน

ติดมองแต่ข้อด้อยเพราะคิดว่าตนเก่งกว่า

คนเรียนเก่งมักฟังใครไม่เป็นเพราะคิดว่าตนเก่งกว่า จึงมักติดปัญหาเรื่องง่าย ๆ ไม่กล้าขอความช่วยเหลือจากคนอื่น

คนเก่งทำงานมีค่าที่การให้ไม่ใช่การได้ การเก็บเอาแต่ตนเอง

เพราะยิ่งให้ยิ่งเก่ง ยิ่งได้ ได้รับความยอมรับเชื่อถือ ได้ขยายความรู้ความเก่งจากการทำงานทำจริง

การทำงานให้ได้ดีไม่ใช่ทำตามความรู้ที่เรียนมาแต่ต้องทำจากสภาพความเป็นจริง ที่ต้องเรียนรู้จากสภาพที่ทำ

การทำงานให้ได้ดีต้องสร้างความสัมพันธ์ทีดี ต้องเรียนรู้จักคนอื่น ต้องรู้จักใช้ความเก่งช่วยคนอื่น จึงได้รับการยอมรับนับถือได้ใจ

ต้องรู้จักทำงานร่วมกับคนอื่นด้วยการมองหาข้อดี จุดเก่ง ความเก่งของใคร ๆ มาสานสร้างใช้ให้เป็นประโยชน์ร่วมกัน

ต้องรู้อยู่ร่วมกับใครอย่างสร้างสรรค์สร้างค่า สร้างชุมชนและสังคมที่ดี

การเรียนให้เป็นคนเก่ง ต้องเก่งเรียนรู้คือทำอะไรด้วยการเรียนรู้ ปรับทำให้ดีไม่ใช่แค่กับงาน ต้องปรับให้ดีกับคนรอบข้าง รอบด้านและใช้ความเก่งของคนอื่นเป็น

ลองดูผู้ประสบความสำเร็จที่เป็นเศรษฐี เป็นเจ้าของธุรกิจใหญ่เป็นได้ที่ทำงานกับคนอื่นทั้งสิ้น ไม่สามารถทำเองคนเดียวได้

ฉะนั้น การประสบความสำเร็จในชีวิตต้องเก่งคน เก่งเรียน ไม่ใช่แค่เรียนเก่งจนลืมคนอื่น เพราะคนอื่นคือคนที่ทำให้เกิดค่ายิ่งใหญ่

และต้องเก่งสร้างคนอื่น ทั้งลูกหลาน คนในครอบครัว ตลอดจนเพื่อนร่วมงาน คนทำงาน และคนในชุมชน จึงเป็นการใช้ความเก่งให้ดีเกิดค่าที่ดี ทั้งชุมชนดีและสังคมที่ดี