ทำงานต้องเผื่ออนาคต

การทำงานเป็นการใช้กำลังความสามารถสร้างค่าสร้างรายได้เพื่อการใช้ชีวิต

ซึ่งชีวิตที่ใช้ไม่ใช่แค่ชีวิตประจำวัน แต่เป็นชีวิตทั้งชีวิตที่มีอยู่ แต่การทำงานสร้างรายได้ไม่สามารถทำได้ตลอดชีวิต

ทำอย่างไรจึงสามารถทำให้การทำงานแล้วสามารถใช้ชีวิตได้ตลอดไปทั้งที่ทำงานได้และช่วงชีวิตที่ทำงานไม่ได้แล้ว

การทำงานไม่ใช่แค่สร้างรายได้เพื่อการใช้จ่าย แต่ต้องสร้างทรัพย์สินที่จำเป็น เช่น ที่อยู่อาศัย ทำหน้าที่เลี้ยงดูบุตรหลาน และดูแลตนเองในอนาคตที่ไม่สามารถทำงานได้ 

การทำงานเพื่อการดำรงชีวิตต้องสร้างเพื่อใช้จ่ายในปัจจุบัน สร้างความมั่นคง และเผื่ออนาคตที่ต้องมีการวางแผน จัดการสัดส่วนการหา การใช้จ่าย การสร้างค่า ว่าต้องหารายได้ แบ่งรายได้ในการใช้ประจำวัน สร้างความมั่นคง และใช้ชีวิตในอนาคต

จะเห็นว่า การทำงานเพื่ออนาคตจึงไม่ใช่สร้างรายได้เพื่อการใช้จ่ายในปัจจุบัน ต้องจัดสรรใช้สร้างความมั่นคงเมื่อถึงช่วงเวลาที่เหมาะสม และคำนวณหาส่วนที่ต้องการใช้ในอนาคตที่ทำงานไม่ได้แล้ว 

การคำนวณการใช้จ่ายในอนาคต ต้องคิดคำนวณว่าในช่วงที่ทำงานไม่ได้ต้องมีค่าใช้จ่ายเท่าไร กะประมาณอายุตนเพื่อคำนวณว่าต้องมีเงินเท่าไรจึงพอใช้ และต้องอย่าลืมเผื่ออัตราเงินเฟื้อที่ของมีราคาเพิ่มขึ้นในอัตราปีละ 3-5% 

หาแหล่งที่เก็บเงินที่ทำให้เงินงอกเงย เช่น เป็นสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์ หรือทำประกันชีวิตที่มีการสะสมทรัพย์ การทำประกันสุขภาพซึ่งควรเริ่มทำในช่วงที่มีอายุไม่มากและมีสุขภาพดี มิฉะนั้นเบี้ยประกันจะสูง

การทำงานจึงไม่ใช่การสร้างรายได้เพื่อใช้จ่ายในปัจจุบัน แต่ต้องเผื่อการใช้ชีวิตในอนาคต และอย่ามัวหวังพึ่งลูกหลานเพราะเขาต้องสร้างชีวิตเพื่อส่วนของเขาเช่นกัน