ทำงาน ทำอาชีพ

ทุกคนทำงานเพื่อการดำรงชีพ แต่การทำงานกับการทำอาชีพมีความต่างกัน

ทำงานคือทำหน้าที่ได้รับมอบหมาย รับจ้างเพื่อให้ได้รับค่าตอบแทน หรือแบบทำงานไปวัน ๆ เพื่อรับค่าจ้าง

การทำอาชีพเป็นมากกว่าการทำงานเพื่อรับค่าจ้าง

การทำอาชีพต้องรักศักดิ์ศรีในอาชีพที่ตนทำ ต้องรับผิดชอบต่องาน ต่อสังคม ไม่ทำให้อาชีพตนเสียหาย

การทำอาชีพต้องรักษามาตรฐาน จึงต้องมีการเรียนรู้ฝึกฝน พัฒนาให้ดีมีค่าขึ้น ทันยุค ทันสมัยตลอดเวลา

การทำอาชีพ แม้แต่การเป็นนักเรียนนักศึกษาก็เป็นอาชีพ ที่ต้องรักษาศักดิ์ศรีและหน้าที่ตน ไม่ให้เสียหายต่อการเป็นนักเรียนนักศึกษา

นอกจากการเรียนให้ดี ต้องมีพฤติกรรมที่ดีทั้งกาย วาจา ใจ มิฉะนั้นจะเสียหายต่ออาชีพการเป็นนักเรียนนักศึกษา โรงเรียน สถาบันการศึกษา จนไปถึงลูกเต้าเหล่าใคร

การทำอาชีพจึงไม่แค่ทำงาน แต่ต้องช่วยจรรโลง พัฒนา ให้อาชีพได้รับผลที่ดี มีเกียรติ มีค่า มีความสำคัญ ถ้าไม่พัฒนาให้มีความสำคัญก็ไม่จำเป็นต้องมีอาชีพนั้น ๆ

แสดงว่า การทำอาชีพไม่ใช่การทำงานได้ดี แต่เป็นการทำหน้าที่ให้มีชีวิตที่ดี

ยิ่งสมัยนี้มีการพัฒนาทุกด้าน ทุกอย่างที่รวดเร็ว มีทางเลือกที่ดีกว่า การไม่ช่วยกันพัฒนาอาชีพของตนให้มีค่า คนทำอาชีพนั้นก็หมดค่าหมดอาชีพไป

จงทำงานทำหน้าที่อย่างทำอาชีพ จึงมีค่า เจริญต่อชีวิต การทำแค่ทำงานก็อาจตกงานได้

ตั้งแต่การเรียนไม่เป็นแบบมืออาชีพ ผลได้ย่อมไม่ดี ผลดีย่อมไม่เกิดไปตลอดชีวิต