เก่งเรียน เก่งงาน

เก่ง ใคร ๆ ก็อยากมี อยากได้ ทั้งเก่งเรียนและเก่งงาน

แต่เก่งเรียนกับเก่งงานมีความต่างกันที่เก่งเรียนเป็นการทำเพื่อพัฒนาตัวเอง ควบคุมตัวเอง ให้มีความรู้ ความสามารถ และทำข้อสอบ ทำคะแนนได้

ส่วนเก่งงานต้องใช้ทั้งความรู้ความสามารถของตนให้ทำงานทำหน้าที่ได้ดี และต้องพอดีกับคนอื่น

ฉะนั้น เก่งงานจึงไม่ใช่เก่งเฉพาะตน ไม่ใช่ควบคุมแค่ความสามารถความเก่งของตน แต่ต้องควบคุมตนให้พอดีกับคนอื่น ต้องใช้ความเก่งเสริมเติมค่าให้คนอื่น ทำงานได้ดีขึ้น เร็วขึ้น สะดวกขึ้น ทำได้ดีมีค่ามากขึ้น

ปัญหาของการใช้ความเก่งคือการเอาความเก่งไปเบียดกัน ทำให้ความเก่งไม่มีระบบระเบียบจึงไม่ผสานสร้างค่า และลดค่าเพราะมัวแต่คิดทำเฉพาะความเก่งของตน จึงทำให้เกิดทับกัน ขัดแย้งกัน 

การใช้ความเก่งให้ดีต้องใช้ให้พอดี ลดความเก่งของตนลงบ้างหากทำให้ผลสำเร็จที่ดีกว่า ใช้เสริมเติมค่าให้กันและกัน 

ใช้ความเก่งที่ดีต้องช่วยให้ทุกคนดีขึ้น เก่งขึ้น จึงเป็นการสร้างค่าได้เพิ่มขึ้นจากการใช้ความเก่ง

การใช้ความเก่งให้ได้ดี ต้องสร้างค่าสร้างผลดีกว่า เร็วกว่า สะดวกกว่าของเดิม ลดปัญหา ไม่สร้างปัญหา ค่าจึงเพิ่มได้ จึงต้องดูที่ความสำเร็จจึงเป็นเก่งงานไม่ใช่เก่งที่ตัวคน ต้องใช้ความเก่งสร้างผลสร้างค่าของการทำงาน คนทำจึงเจริญ