กลัวแพ้จึงแพ้จริง

ในโลกที่เจริญ คือมีสิ่งที่ดีกว่า สะดวกกว่า เร็วกว่า สร้างค่าดีกว่า 

มีคนจำนวนมากเมื่อเจอสิ่งที่ดีกว่า จะกลัวแพ้ กลัวสู้ไม่ได้ จึงหาทางสกัดกั้นสิ่งดีกว่าเหล่านั้น

อย่างที่เห็นอาลีบาบาเข้าเพิ่มช่องทางซื้อขายสินค้า การขยายตัวของร้านสะดวกซื้อ หรือการพัฒนาด้านอื่น ๆ ที่ดีและดีกว่า

ในความเป็นจริง ใคร ๆ ก็อยากได้ของดี ดีกว่า สะดวกกว่า 

ของดีกว่าต้องมีการพัฒนา มีระบบ 

 ดังนั้น การไม่เป็นผู้แพ้ต้องรู้จักเรียนรู้ ต้องพัฒนาตน ต้องรู้จักมองหาค่า หาโอกาส ไม่กลัวแพ้ เพราะยิ่งกีดกันก็ยิ่งแพ้ เพราะไม่ทันสมัย ตามไม่ทัน ไม่มีโอกาสที่ดี ดีกว่า เพราะลูกค้า ผู้ใช้ย่อมต้องการ ย่อมเลือกของที่ดีกว่า สะดวกกว่าเสมอ 

ไม่มีใครติดอยู่กับของเดิมที่ล้าสมัย ไม่ทำให้ดีกว่า จึงไม่พัฒนาจึงเป็นการแพ้ตั้งแต่เริ่มต้นที่ยังไม่ได้สู้ ที่เรียกว่าแพ้ตัวเอง 

ทางที่ดีต้องรู้จักหาโอกาส ใช้โอกาส ใช้ทางที่ทำให้ดีกว่า

อย่างกรณีที่มีตลาดออนไลน์ ตลาดที่เปิดกว้าง ต้องรู้จักพัฒนาสินค้าให้ตรงกับความต้องการ ให้ดีกว่า ต้องรักษาคุณค่าและมาตรฐาน ต้องสร้างความเชื่อมั่น ต้องซื่อสัตย์ต่อลูกค้า ต้องสร้างความมั่นใจ 

ในยุคสังคมที่สื่อสารกันว่องไว การทำให้ดีก็กระจายชื่อเสียงไปอย่างรวดเร็ว เพิ่มโอกาสเพิ่มผู้ซื้อได้รวดเร็ว แต่หากสร้างชื่อเสีย ของไม่ดี ผลเสียก็ตามมาอย่างรวดเร็วเสียหายในพริบตาเช่นกัน

ดังนั้นรู้จักการสร้างค่า รักษาคุณภาพมาตรฐาน ต้องทำให้ดีขึ้นดีกว่าคือการใช้ความสามารถและความปรารถนาต่อลูกค้า

การที่มีผู้มาเปิดโอกาส แสดงว่าเห็นค่าว่ามีของดี มิฉะนั้นคงไม่มา 

ดังนั้น ต้องใช้โอกาสให้เป็น ทำให้ดีและดีกว่า ที่สำคัญต้องซื่อสัตย์ต่อคุณภาพมาตรฐานสินค้า และต้องทำให้ดีกว่า มิฉะนั้นจะเป็นผู้แพ้

ตัวอย่างที่เห็นคือ โทรศัพท์มือถือที่เป็นที่นิยม มีราคา เป็นที่ต้องการ คือรายใหม่ที่ดีกว่า ไม่ใช่รายเก่าที่เคยเด่นที่เคยนำ 

การกลัวแพ้โดยไม่พัฒนา จะแพ้จริงที่ไม่มีใครต้องการ 

ในโลกความเป็นจริง ไม่มีใครอยู่กับของเดิม ๆ ใคร ๆ ก็อยากได้ อยากใช้ของที่ดีกว่า 

การกลัวการเปลี่ยนแปลง นอกจากปรับตัวไม่ทัน มีแต่จะตกยุค อยู่ไม่รอดและสูญพันธุ์ไป