บทบาทอาจารย์และนักศึกษากับคุณภาพบัณฑิต

วันนี้ มองระบบการศึกษาไทยแล้วไม่แน่ใจว่า อาจารย์ นักศึกษา ได้แสดงบทบาทตรงความหมาย หรือไม่

สมัยก่อนคนเป็นอาจารย์ได้ต้องมีความรู้ ความสามารถ ที่ประกอบอาชีพจนประสบความสำเร็จ มีคนยอมรับนับถือ มีคนอยากมาเรียนรู้วิชาด้วยและเรียนจากการทำจริง

นักศึกษาที่ดูความหมายของคำ หมายถึงผู้ไปเสาะหาความรู้ คืออยากรู้อะไรก็ไปหาความรู้ ซึ่งสมัยก่อนก็เป็นผู้รู้ผู้ประสบความสำเร็จ ที่สำคัญผู้เรียนต้องศึกษาเรียนรู้เอาเองแบบ ครูพักลักจำ คือทำเองเมื่อครูไม่ว่าง ที่เป็นการพัฒนาความรู้ทักษะของตนเองด้วยการทำจริง 

มาดูการศึกษาในปัจจุบัน ที่เรียนด้วยการย้ายตัวเองไปเรียนตามห้องเรียนต่าง ๆ ที่อาจารย์มาสอนในลักษณะเดียวกับนักเรียน ต่างกันแค่นักเรียนอยู่ในห้องเดิมที่มีอาจารย์หมุนเวียนมาสอน นักศึกษาหมุนเวียนไปหาห้องเรียน และส่วนใหญ่ขาดการไปหาความรู้ ค้นคว้า ฝึกฝนศึกษาด้วยตนเอง ขาดการเรียนแบบการทำจริง 

ดังนั้น นักศึกษายังเป็นแค่ผู้รอเรียน (learner) ไม่ใช่นักหาความรู้ฝึกการทำงานที่เรียกว่า study

ส่วนอาจารย์ส่วนใหญ่เป็นผู้ไปค้นคว้าหาความรู้ นำมาสอน ที่ไม่ได้สอนแบบการนำความรู้ไปใช้ทำงานในอาชีพจริง ยกเว้นอาจารย์สายแพทย์ ทันตแพทย์ พยาบาล ที่เรียนจากการรักษาพยาบาลจริง

จะเห็นว่า การศึกษาไทย มีการเรียนการสอนต่ำกว่าความหมายจริง ที่นักศึกษาเป็นแค่ผู้เรียนที่เรียนเนื้อหาจากการค้นคว้าของผู้สอน ไม่ได้ทำหน้าที่ศึกษาหาความรู้ทั้งจากแหล่งเรียนรู้และใช้ความรู้แบบทำจริง

อาจารย์ก็ทำหน้าที่เป็นนักศึกษาบัณฑิตศึกษาที่ศึกษาค้นคว้าในห้องสมุด ทดลองในห้องทดลอง แล้วทำรายงานแบบวิทยาพิพนธ์ และเผยแพร่บทความ ที่ไม่มีการทำอาชีพจริง 

เพราะการทำหน้าที่ บทบาทต่ำกว่าความหมายจริง 

นักศึกษา ยังเป็นแค่ผู้รอเรียน แทนการไปเสาะแสวงหาความรู้ ใช้ความรู้แบบการทำอาชีพ

อาจารย์เป็นแค่นักศึกษาที่เสาะหาความรู้แล้วมาสอน ยังไม่มี ไม่เคยใช้ความรู้ประกอบอาชีพจริง 

จึงส่งผลต่อคุณภาพการศึกษา บัณฑิตจึงเป็นผู้มีความรู้พื้นฐานที่ต้องไปฝึกพัฒนาทำงานจริง ทำงานได้ตามคำสั่งแทนการพัฒนาด้วยการทำงานจริงด้วยตนเอง

การศึกษาไทยจึงมีคุณภาพต่ำ เพราะผู้เรียนผู้สอนทำหน้าที่บทบาทต่ำกว่า หน้าที่บทบาทจริง

อยากปรับปรุงพัฒนา ต้องปรับบทบาทให้สมจริง ของคำว่า นักศึกษา

อาจารย์ต้องใช้ความรู้ทำงานอาชีพจริง ที่แข่งขันที่ดีกว่าได้

นักศึกษาต้องทำหน้าที่ศึกษาหาความรู้ ไม่ใช่ผู้รอเรียน 

มหาวิทยาลัยต้องให้ทุกศาสตร์ สาขา ทำชีพจริง เหมือนมีโรงพยาบาลในการเรียนแพทย์

ต้องมีสำนักงานทนายความในการเรียนนิติศาสตร์

มีสำนักงานบัญชีในการเรียนบัญชี

มีการทำฟาร์มทำสวนที่เป็นธุรกิจจริงเพื่อในการเรียนเกษตร

เพื่อทั้งอาจารย์ทำงานอาชีพจริง นักศึกษาฝึกทำงานจริงเหมือนหมอ พยาบาลที่ฝึกทำงานจริงในโรงพยาบาล ในทุกสาขาอาชีพ ให้ส