การผลิตบัณฑิตคือภารกิจของมหาวิทยาลัย 4. บริการวิชาการเพื่อการผลิตบัณฑิต

การบริการวิชาการ เป็นการนำผลจากการพัฒนาความรู้ ผลงานวิจัยเพื่อนำไปให้ผู้ประกอบการ ผู้ประกอบอาชีพใช้งานที่ดีกว่า ที่ดีขึ้น

เพื่อเป็นบทเรียนต้นแบบของการผลิตบัณฑิตให้เห็นว่า การพัฒนางานนั้นทำอย่างไรให้เกิดค่า เกิดประโยชน์ ที่ดีกว่าเดิม เพิ่มมูลค่า

แต่การทำวิจัยแบบ จากวารสาร สู่ วารสาร ไม่ใช่เพื่อการใช้งาน พัฒนางาน จึงไม่สามารถใช้งานได้

ทำให้การบริการวิชาการจึงทำได้เพียง ใช้เงินจัดนิทรรศการ แต่ไม่มีมูลค่าคืน

มีแต่คนจัดไม่มีคนดู คนดูก็เป็นนักวิชาการด้วยกัน เพราะภาคการใช้งานไม่ทราบจะเอาความรู้อะไรไปใช้งานได้

จึงจัดกันเอง ดูกันเอง

การอบรมก็เป็นไปตามกติกาของโครงการวิจัย คือ

เชิญให้มาอบรม แถมค่าอาหาร แถมของชำร่วย แบบอบรมฟรี กินฟรี และกลับไปฟรีไม่มีอะไรนำติดไปใช้งานได้

 อย่างดีก็แค่นักวิจัย นักวิชาการด้วยกัน ซึ่งไม่ใช่เป้าหมายของการบริการวิชาการที่สังคมคาดหวังจากมหาวิทยาลัย

เมื่อคาดหวังไม่ได้ ใช้งานไม่ได้ จึงไม่มีใครมาดู จึงเป็นเวทีของผู้จัด ของนักวิจัย ไม่ใช่ของผู้ใช้งาน

การบริการวิชาการที่นำความรู้ไปใช้งานได้จริงตามเป้าหมายการวิจัย การพัฒนาความรู้ การพัฒนาประเทศ  คือต้นแบบของการสร้างมหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต ทำให้ความหมายของการบริการวิชาการ

ที่ไม่ใช่หางบประมาณมาจัดงาน มาจัดหลักสูตรอบรม ที่เป็นกิจกรรมของนักวิจัย

•  
  • แล้วจะพัฒนาชุมชน ประเทศได้อย่างไร
  • จะเป็นต้นแบบการผลิตบัณฑิตได้ที่ดีได้อย่างไร ?