การสอนที่ต้องย้อนยุค

จากการมาเป็นอาจารย์ตั้งแต่เมื่อ 30 กว่าปีก่อน ยังไม่มีคอมพิวเตอร์ แผ่นใสก็ยังใช้กันน้อย การพิมพ์ทำเอกสารก็ลำบาก ถ่ายเอกสารแผ่นละ 2 บาท เงินเดือนอาจารย์ประมาณ 2,000 บาทต่อเดือน

เทคโนโลยีได้พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว วันนี้ใครไม่ใช้ พาวเวอร์พ้อยท์ คลิปภาพเคลื่อนไหว ประกอบการสอนเหมือนไม่ทันยุค ทันสมัย ตามโลกไม่ทัน แต่มองถึงการเรียนรู้ของผู้เรียนอาจตรงกันข้าม ตามไม่ทัน พาวเวอร์พ้อยท์ ที่ผู้สอนกดไปอย่างรวดเร็ว การเรียนแบบจดจำทำไม่ได้ จึงได้แต่ดูผ่านไปตามที่ผู้สอนได้ฉายและใส่เนื้อหาไปมา..................กมาย เพื่อแสดงว่าเป็นผู้รู้ จบขั้นปริญญาเอก โดยไม่สนใจผู้เรียนว่าเรียนตามทันไหม ความรู้ที่สอนเหมาะสมกับผู้เรียนหรือไม่ หรือเรียนไปใช้ทำอะไร จึงทำหน้าที่เป็นผู้สอน ทำให้ผู้เรียนเรียนแบบทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ  มานั่งเรียน (ไม่แน่ใจว่าเรียนหรือเปล่า?) ให้เห็นหน้าก็ดีแล้ว เพราะผู้สอนก็ไม่ได้สนใจว่า ผู้เรียนเรียนรู้เรื่องตามเป้าหมายการเรียนรู้หรือเปล่า

เมื่อก่อน เมื่อสอนแต่ละบท แต่ละช่วง ก็ทำการทดสอบย่อยเพื่อทดสอบว่า ผู้เรียนเข้าใจบทเรียนหรือไม่ ทำไปนาน ๆ เข้า พบว่า เกือบทุกคนตอบข้อสอบไม่ได้ และไม่ตอบ ก็แสดงว่า ทดสอบไปก็ไม่มีประโยชน์ จึงเปลี่ยนจากการสอบย่อยมาให้การบ้านเพื่อหวังให้ผู้เรียนไปอ่านบทเรียนที่สอนไป อย่างน้อย ๆ ก็รู้ว่า คำตอบของคำถามอยู่ที่ไหนเผื่อการนำไปใช้ในอนาคต

เนื่องจากการใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ พบว่า มีต้นฉบับสัก 2-3 คน ที่เหลือขอไฟล์เพื่อนมา บางคนเทคนิคดีหน่อยก็ไปปรับเล็กน้อยบ้าง ไม่ปรับ บ้าง บางคนไม่ปรับเลย บางคนลืมแม้แต่เปลี่ยนชื่อ ก็แสดงว่าส่วนใหญ่ไม่ได้ทำเองอีก ไม่ได้เรียนรู้ตามที่ต้องการให้ไปเรียนรู้ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเก่งหรือไม่ที่รู้จักใช้เทคโนโลยีเพิ่มความสะดวก แต่ผิดวัตถุประสงค์ของการเรียนรู้ เพราะค่านิยมไทยไม่สนใจว่า มาเรียนรู้ ได้ความรู้อะไร ขอให้ได้มาซึ่งคะแนน ใบประกาศ การรับรองก็พอ ไม่สนใจว่ามีความรู้ตามที่รับรองหรือไม่ ยังไม่พอเห็นเพื่อนได้มาแบบไม่ถูกต้องยังอยากได้แบบนั้นบ้าง แทนการภาคภูมิที่ได้เรียนรู้ ทำจริง ต่างจากชาติตะวันตกหากใครมาเสนอให้ลอกการบ้าน ทำงานแทน จะถือว่าเป็นการดูถูก

ล่าสุดต้องให้ทำการบ้านแบบย้อนยุค ให้ทำการบ้านด้วยการเขียนด้วยลายมือแทนการพิมพ์ หวังว่า ทุกคนต้องทำด้วยตนเอง ไม่ว่าจะคัดลอกจากเพื่อนมา แต่ที่แน่ๆ คือ ทุกคนได้เขียนผ่านมือ สื่อไปยังความรู้สึกว่าได้สัมผัสความรู้ที่เขียน ตามการเรียนรู้ ว่าได้ จด เผื่อจะได้จำบ้าง

ต้องใช้วิธีการเรียนการสอนย้อนยุคตามธรรมชาติ  ธรรมดา ที่ถูกต้องและเป็นจริงเสมอ แบบเรียกว่า สูงสุด สู่สามัญ ธรรมดา ความเป็นจริง

การสอนย้อนยุค คือ เข้าใจกระบวนการเรียนรู้ สุ จิ ปุ ลิ คือ ฟัง คิด ถาม เขียน คือ เข้าใจ จด เพื่อนำไปจำต่อไป