พิธีทอดกฐิน

     ช่วงนี้ไม่ว่าเดินทางไปไหนจะพบเจอบุญเต็มไปหมดไม่ว่าเป็นซองกฐินหรือผ่านวัดก็จะเห็นธงธรรมจักรสีเหลืองสัญญลักษณ์ของวัด  เป็นที่รู้ว่ามีงานทอดกฐินกันให้พวกเราชาวพุทธได้ทำบุญกันถ้วนหน้าก็เพราะเข้าหน้าทอดกฐินกันแล้วหลังจากวันชักพระหรือตักบาตรเทโวจนถึงวันลอยกระทง  ซึ่งเริ่มตั้งแต่แรม ๑ ค่ำเดือน ๑๑ ถึงขึ้น๑๕ค่ำเดือน๑๒  ในปีนี้ตรงกับวันที่ ๓๑ ตุลาคม ถึงวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๕(ตั้งใจใช้ตัวเลขไทยเลยค่ะ)ซึ่งปีนี้มีเดือนแปดสองหนก็เลยติดมาปลายเดือนตุลาคม  โดยปกติจะเริ่มประมาณช่วงกลางเดือนตุลาคมของแต่ละปีค่ะช่วงเวลานี้เรียกว่า "เทศกาลกฐิน" ผู้มีจิตศรัทธาเลื่อมใสใคร่จะทอดกฐิน ก็ให้ทอดได้ในระหว่างระยะเวลานี้ จะทอดก่อนหรือหลังกำหนดนี้ก็ไม่เป็นการทอดกฐิน

     แต่ใครบ้างจะรู้ถึงตำนานของกฐิน  รวมถึงดิฉันด้วยค่ะที่อยากรู้เพราะเป็นเรื่องใกล้ตัวของเราเหล่าชาวพุทธค่ะ  จึงได้ค้นหาจนได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ 

     มีตำนานเล่าว่าในครั้งพุทธกาล ครั้งหนึ่งภิกษุชาวเมืองปาฐาประมาณ ๓๐ รูปล้วนแต่เป็นผู้เคร่งครัดปฏิบัติธุดงค์และต่างมีความศรัทธาอย่างแรงกล้าที่จะได้เฝ้าพระบรมศาสดา  ซึ่งขณะนั้นประทับอยู่กรุงสาวัตถีจึงพากันเดินทางไป  พอไปถึงเมืองสาเกตปฏิสันถารถึงเรื่องจำพรรษาและการเดินทางภิกษุเหล่านั้นก็ได้ทูลถึงความตั้งใจที่จะมาเฝ้าและความยากลำบากในการเดินทางให้ทรงทราบ  ครั้นพระองค์ตรัสรู้ถามจึงได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทรงทราบ พระพุทธองค์จึงตรัสธรรมมิกถาภิกษุเหล่านั้นก็ได้สำเร็จพระอรหันต์ผลในลำดับนั้น พระบรมศาสดาดำริถึงความยากลำบากของภิกษุเหล่านั้น พระพุทธเจ้าจึงทรงมีพระพุทธานุญาตให้พระภิกษุผู้จำพรรษาครบถ้วนแล้วกรานกฐินได้และจะได้รับอานิสงส์จากพระวินัยบางข้อ ( กรานกฐิน อันมีระยะทางห่างจากเมืองสาวัตถีราว 6 โยชน์ ก็เป็นวันเข้าพรรษาพอดีจึงต้องจำพรรษาอยู่ที่นั่นตามพระวินัย  ครั้นออกพรรษาปวารณาแล้วก็รีบเดินทางไปเฝ้า  ระหว่างทางฝนตกหนักน้ำท่วม หนทางเป็นโคลนตม แม้จะต้องฝ่าแดดกรำฝน ลุยฝนอย่างไรก็ไม่ย่อท้อ ไปจนถึงกรุงสาวัตถี ครั้งได้เฝ้าฯ พระพุทธองค์ทรงมีเป็นพิธีฝ่ายภิกษุที่ได้รับมอบผ้ากฐินแล้วนำผ้าที่ได้ไปตัดเย็บย้อมทำเป็นจีวรผืนใดผืนหนึ่ง )นางวิสาขาได้ทราบพุทธานุญาตและได้เป็นผู้ถวายผ้ากฐินเป็นคนแรก (ที่มาhttp://www.culture.go.th/cday/index.php)

           เมื่อได้ทราบถึงตำนานกันแล้ว  เราจะได้เข้าใจว่าทำไมศาสนาพุทธถึงต้องมีพิธีทอดกฐินกันแล้วนะคะ