ก่อนจะมาสมัครงานที่ มอ.ปัตตานี ^[C]

ขอเล่าต่อจากตอนที่แล้วนะครับ เมื่อไปถึงโรงเรียนก็หยิบรองเท้าที่แขวนไว้ที่คอรถจักรยานมาสวม ทำความสะอาดร่างกายพวกฝุ่น หมอก ก่อนจะเข้าห้องเรียน  เมื่อเข้าห้องต้องไปดูเรื่องของการบ้านโดยเฉพาะเลขคณิตช่วยกันทำบ้าง ลอกเพื่อนบ้าง  เมื่อถึงเวลาพักเที่ยงก็ถอดเสื้อลงสนามฟุตบอลแข่งระหว่างห้อง  ถึงแม้ท้องม้นจะหิวก็ตาม เมื่อเลิกเรียนก็เดินทางกลับโดยมีเพื่อนอาศัยท้ายจักรยานไปด้วย  ก็ให้เพื่อนปั่นมั่ง ผมมั่งพลัดเปลี่ยนกัน เมื่อถึงบ้านก็จัดการอาหารให้หมู วัวเข้าคอก ขนน้ำใสตุ่มเป็นประจำ

    เมื่อถึงฤดูฝนเป็นฤดูที่ไม่อยากให้มาถึงเลย  การเดินทางม้นแสนจะทุกข์ทรมาน   ฤดูนี้ใช้เท้าเดินส่วนใหญ่ การไปโรงเรียนโดยการเดินจะต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 หุ้งข้าว ก็ต้องใช้ฟืน ดีหน่อยก็ใช้ถ่าน กินข้าวปลาเสร็จ หกโมงก็ต้องออกเดินทาง ไม่เช่นนั้นจะถึงโรงเรียนสาย เดินไปตามถนนทางวัวควายที่ชาวบ้านนำไปเลี้ยง ไปไถนา (ถนนที่ชาวบ้านใช้จอบขุดให้เป็นถนน) เดินย่ำโคลนไปดมกลิ่นขี้วัว เยี่ยววัวไป กว่าจะถึงถนนที่เป็นถนนลูกรังก็ประมาณ 3 กม  มีต่อ......