"รูขุมขน (เนี้ยอ่ะนะ) กำหนดสภาพผิว"

"รูขุมขน (เนี้ยอ่ะนะ) กำหนดสภาพผิว"

หลายต่อหลายครั้งที่พร่ำถามแต่คำถามเดิมๆ

เกี่ยวกับสภาพผิว ที่บางครั้งผู้เชี่ยวชาญหลายคน

ก็ให้คำตอบไม่ตรงกัน

ว่าผิวของเรานั้น เป็นผิวแบบไหน

แห้ง  มัน  ธรรมดา  ผิวผสม 

ก่อนที่จะรู้ว่าผิวแต่ละแบบเป็นอย่างไร

เรามาสังเกตผิวกันก่อนดีกว่าค่ะ

บนผิวหน้าของเรา จะมีทั้ง

เนื้อผิว รูขุมขน ขนอ่อน  สิว ริ้วรอย จุดฝ้า กระ รอยแผลสิว

แล้วอะไรหล่ะที่บ่งบอกเราได้ว่า ผิวเรามีสภาพอย่างไร

ถ้าจะให้ง่ายที่สุด คือ รูขุมขนค่ะ

หากใครมี “รูขุมขน” กว้างใหญ่ไพศาล กินพื้นที่ผิวหน้าไปกว่าครึ่งค่อน

และก็แน่นขนัดในบริเวณทีโซน  (เส้นนอนตั้งแต่หน้าผาก และฉากลงมาที่จมูก ปากและคาง)

ด้วยความกว้างและมีมากของ “รูขุมขน” ทำให้เกิด “ความมัน” บนใบหน้า

ผิวชนิดนี้ จึงเรียกได้ว่า มีสภาพ “ผิวมัน”

การดูแลง่ายๆ ก็คือ การล้างหน้าให้สะอาดลึกถึง “รูขุมขน”

และต้องปิดกระชับรูขุมขนที่เปิดกว้างให้เล็กลง ด้วยการเช็ดโทนเนอร์

หลายคนที่ไม่ชอบการเช็ดโทนเนอร์ (อย่างมาก) ซึ่งอาจเกิดจากหลายสาเหตุ

จึงพาลรู้สึกไม่ดี และคิดว่าไม่มีประโยชน์ไปซะดื้อๆ

ทั้งที่ “โทนเนอร์จำเป็นมาก สำหรับชาวผิวมัน”

เพราะจะเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยควบคุมความมันและกระชับขนาดรูขุมขนลงได้

ซึ่งทุกท่านก็ทราบดี ว่าความมัน เป็นบ่อเกิดของสิว

ทั้งแบบ สิวเสี้ยน สิวหนอง สิวอักเสบ สิวหัวช้าง สิวเม็ดข้าวสาร สิวผด สิวสยอง

และจุดเกิดเหตุ (สิว) ก็คือ ใน “รูขุมขน” นี่แหล่ะ

ยิ่งชาวผิวมัน “รูขุมขน” กว้างและมีพื้นที่เยอะ ทำให้เกิดได้มาก

ยิ่งมีน้ำมันผลิตออกมาเอ่อล้นอยู่มาก ก็ดักจับฝุ่นให้ตกลงไปหมักหมมอยู่ใน

“รูขุมขน” ได้เป็นอย่างดีซะอีก

การล้างหน้า สำหรับ “ชาวผิวมัน”

1 ควรใช้ชนิดที่เป็นเจล และใช้น้ำล้างออกง่าย หากสามารถหาที่มีส่วนผสมของ

“โสม” ได้จะดีมากๆ เนื่องจากช่วยควบคุมความมันส่วนเกินได้ ตั้งแต่ขั้นการล้างหน้าเลยทีเดียว

2 เวลาล้างก็ใช้เทคนิคเดิม คือ เบามืออย่างถึงที่สุด  เพราะความรุนแรงไม่ได้ช่วยดึงน้ำมันออกแต่อย่างใด 

3 ก่อนทำการล้างหน้า เราควรล้างมือเราให้สะอาดซะก่อน และที่สำคัญ ชโลมหน้าให้เปียกก่อน  แล้วจึงลงเจลล้าง จะดีที่สุด  เพราะถ้ามือไม่สะอาด เจอกับหน้าที่สกปรกจัดๆ เจลดีๆ ก็จะไม่ทันได้ลงผิว  คงทำความสะอาดมือเราจนหมดซะก่อน เหลืออีกเล็กน้อยก็ได้แค่ไล้ๆ ไปบนชั้นฝุ่นและน้ำมันส่วนเกิน  ไม่ได้ลงทำความสะอาดผิวและหมดสิทธิ์ลงลึกถึง “รูขุมขน” แน่นอนค่ะ

4 ขณะที่ล้าง อวัยวะในมือที่ควรอยู่เฉยและไม่ร่วม (ลงแขก) ในการลูบไล้ คือ เล็บ, นิ้วชี้, นิ้วโป้ง และ สันมือ   เพราะส่วนต่างๆ ที่กล่าวมาข้างต้น มักหยาบกระด้างต่อผิวหน้ายิ่งนัก

ให้เราใช้ส่วนของมือที่อ่อนโยนในการล้างหน้าอย่างถนุถนอมที่สุด นั่นคือ นิ้วกลาง, นิ้วนาง, นิ้วก้อยและส่วนของฝ่ามือเพียงบางส่วน  ลืมการล้างแบบถูๆ แกะเกาสิวเสี้ยนตรงปีกจมูก และใช้นิ้วถูขึ้นๆ ลงๆ ได้เลยค่ะ

5 เว้นการล้างหน้าในบริเวณที่มีผิวบอบบางที่สุด นั่นคือ รอบดวงตาและริมฝีปาก  เพราะส่วนนี้เราควรหาผลิตภัณฑ์ที่เหมาะกับสภาพผิวบริเวณนี้ที่สุดจะดีกว่า และควรล้างด้วยความละมุนละม่อมที่สุด เพื่อป้องกัน ริ้วรอยเหี่ยวย่น ที่จะถามหาก่อนเวลาอันควร

6 ล้างเจลออกด้วยน้ำธรรมดา ไม่ควรใช้น้ำอุ่นจัดหรือเย็นจัดในการล้างหน้าเด็ดขาด

หากต้องการความผ่อนคลายสบายผิว ก็ควรใช้แค่น้ำอุ่นเล็กน้อย เพื่อเปิดรูขุมขนเท่านั้น

แล้วที่สำคัญ เปิดแล้วต้องปิดด้วยน้ำค่อนข้างเย็น ก่อนดูแลผิวในขั้นตอนต่อไป

ซึ่งก็ไม่ควรบ่อยหรือทำเป็นประจำทุกครั้งนะคะ 

หลายคนที่อาบน้ำอุ่น คงเริ่มนึกถึง “รูขุมขน” ตัวเองแล้วสินะ

“รูขุมขน” ที่คุณเปิดทิ้งไว้ แล้วไม่ได้ปิดกระชับมาโดยตลอด

7 ซับหน้าด้วยสำลี หรือซับด้วยผ้าขนหนูนุ่มๆ  อย่างเบามือ แค่เพียงนำหยดน้ำออกจากผิวนะคะ  เหลือให้ผิวมีความชุ่มอยู่เล็กน้อย เพื่อให้ง่ายต่อการเช็ดด้วยโทนเนอร์ และรู้สึกสดชื่นสุดๆ ค่ะ   ซึ่งหากคุณสามารถหาโทนเนอร์ที่มีส่วนผสมของโสม และแอลกอฮอล์ (ชนิดปลอดภัยต่อผิว)   เพราะจะช่วยลดอาการอักเสบ ควบคุมความมันได้อย่างดี

8 บำรุงผิวด้วยมอยเจอร์ไรเซอร์ที่เป็นเนื้อโลชั่น เพราะจะบางเบาและเพิ่มความชุ่มชื้นโดย

ไม่ทำให้เหนียวเหนอะหนะ 

หากเป็นกลางวันควรผสมสารกันแดดอย่างน้อย 15 เท่า และที่สำคัญต้องกันได้ทั้ง uvA (ก่อมะเร็งและฝ้า) uvB (เผาไหม้ผิว)

หากเป็นกลางคืนควรมีสารสกัดจากธรรมชาติที่เป็นอาหารของผิว เพื่อให้ผิวได้นำไปใช้ซ่อมแซมและเสริมสร้างความแข็งแรงได้ในเวลานอนค่ะ

วันนี้ ยาวไปหน่อยละ 

คงต้องวิธีการดูแล “ชาวผิวแห้ง” ไปเป็นบันทึกถัดไปซะแล้วหล่ะค่ะ