ทำกิน : (นิฟาริด ระเด่นอาหมัด)

ทำกิน:

ผม เป็นลูกแม่ค้า เริ่มต้นตั้งแต่เป็น นร.ประถมก็ติดตามคุณยายไปตลาดนัดแล้ว ช่วยหิ้วของ เฝ้าของ แล้วนั่งรถสามล้อกลับ

วางของขายในร้านขายของชำ ร้านสะดวกซื้อสมัยโบราณ​ของเรา

โตขึ้นมาอีกนิด ก็อยู่บ้านในตลาดกับพ่อแม่ ไปเข้าร้านตัดผมเอง ไปซื้อข้าวแกง กินน้ำแข็งบิงซูดั้งเดิม รวมมิตร เครื่องไสน้ำแข็งหมุนด้วยมือ

คล้ายๆกับโตในตลาดเลย
จึงคุ้นเคย ผูกพัน และรักชีวิตในตลาดครับ

เช้่านี้ หน.บ้านต้องหาเสบียงอาหาร​ลงตู้ย็น กับอาหารเช้าสำเร็จ​รูป​ สำหรับมื้อเช้าให้สมาชิกลูกบ้าน ก็ข้าวราดแกงนะแหละ

เพียงขอแยกน้ำแกง ไม่ราดข้าวเลย
จะรักษา​คุณภาพ​ได้นานขึ้นครับ

ช่วงว่างๆ ก็เดินทักทาย สอบถามทุกข์สุข​คนทำมาหากิน กลุ่ม​ขายเร่ด้วยรถกระบะ บางเจ้ากำลังจัดของลงรถ บางเจ้าเพิ่งทะยอย​วางของที่ซื้อมา

เห็น​สามีภรรยา​ ร่วมทำงานแล้ว มีความสุข​ ชื่นชมเขา เพราะ​นั่นคือชีวิต ที่ร่วมสร้าง ร่วมก่อ

สอบถามเจ้าแรก จัดของเกือบเสร็จ​แล้ว บอกไปขายที่ อ.ยะรัง ประมาณ​15 กม.จาก อ.เมือง

เจ้าที่ 2 จัดเสร็จ​แล้ว กำลังรอภรรยา​ น่าจะมีตำแหน่ง​เดียวกับบ้านผม ได้คำตอบว่า ไปขายที่ อ. กาบัง จ.ยะลา ได้รับคำอธิบายว่า ของที่ปัตตานี​ถูกกว่า จึงมีกำไรมากกว่า

ข้ามจังหวัด​แล้วครับ

เจ้าที่ 3 เพิ่งลงของได้ครึ่งคัน สอบถามแล้วได้คำตอบทำเอาตกใจ ไปขายที่ อ.เบตง ใต้สุดแดนสยามครับ

นี่คือวิถีชีวิต สู้ทำกิน ไม่เลือกงาน เพื่อตัวเอง และลูกบ้าน ด้วยมือคู่นี้

สร้างฐานรากให้ชาติครับ

ภาพ: รถกระบะ บรรทุก​สินค้าเต็มคัน
พร้อมนำเสนอขายถึงบ้าน มีทั้ง
อาหารสด อาหารสุก สุขทุกฝ่าย
อ.17พย. 63 ตลาดสดเทศบาล
เมือง ปัตตานี