แหม! ...เมื่อไรจะท่วมภาค 3

คำบันทึกของกะเทยกลัวน้ำ ภาคที่ 3

27/10/2554ไดอารี่ที่รัก

เรื่อยมาจนถึงวันพฤหัสบดีสีแสด บ้านของชั้นก็ยังคงเหมือน Subset ของทะเลทรายซะฮาร่าไม่มีผิด

วันนี้ชั้นตั้งข้อสังเกตได้อย่างหนึ่งในเวลาที่เราอยู่ในช่วงสุ่มเสี่ยงที่น้ำจะท่วมเช่นนี้ คนในหมู่บ้านชั้นแบ่งเป็น 6 ประเภท คือ

1. บุคคลผู้ไม่เตรียมตัวอะไร เพราะมีความเชื่อว่าน้ำจะไม่มาแน่นอน

2. บุคคลผู้เตรียมตัวอย่างเงียบสงบ

3. บุคคลผู้เตรียมตัว และพยายามชักจูงประกอบกับถากถางบุคคลใดก็ตามที่ไม่มีความพร้อม

4. บุคคลผู้มีเชื้อสายอยู่ในกรมชลประทาน ซึ่งรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับทิศทางของน้ำ พร้อมทั้งป่าวประกาศสร้างความตื่นตระหนกแก่ทุกบุคคล ประมาณว่ามีผัวอยู่กรมชลประทานก็ไม่ปาน

5. บุคคลที่มีนิสัยแบบข้อ 3 ผสมข้อ 4

6. บุคคลผู้ตั้งมั่นที่จะคัดค้านบุคคลข้อ 4 และข้อ 5 

             ใน เมื่อมีบุคคลหลายกลุ่มในสถานการณ์เช่นนี้ ปากเสียงย่อมเกิดขึ้นเป็นธรรมดา วันนี้ชั้นพบเห็นมวย 1 ยก ซึ่งเกิดระหว่างคนประเภทที่ 5 และประเภทที่ 6

                ป้า ปู(นามสมมุติ) เจ้าของร้านขายของชำในหมู่บ้าน เดินไปทั่วซอยเพื่อป่าวประกาศให้โลกได้รู้ว่าเขื่อนทวีวัฒนากำลังจะแตก และน้ำจะมาถึงหมู่บ้านไม่เกินหนึ่งทุ่ม พร้อมทั้งเข้าไปชื่นชมกับข้างบ้านของชั้น ซึ่งก่อปูนสูงระดับอก ว่าเป็นผู้ที่ฉลาดหาตัวจับยาก ต่างจากหลายบ้านที่มีแค่กระสอบทรายปลวกๆ หรือไม่ทำอะไรเลย 

                 ลุงเอ็ม(นามสมมุติ) เจ้าของร้านแก็ซ ผู้มีบ้านอยู่ริมคลองภาษีเจริญ ด้วยความที่ลุงเอ็มบ้านอยู่ริมคลอง และไม่พบความผิดปกติใดๆในคลอง ลุงเอ็มจึงเป็นบุคคลที่มีความเชื่อว่าน้ำไม่มาแน่ๆ และปฎิเสธการเตรียมตัวใดๆทั้งสิ้น เมื่อสองขั้วมาเจอกัน ย่อมเกิดการถากถางขึ้นแน่นอน   

ชั้นตื่นขึ้นมาตอนเช้า แม่ของชั้นไม่อยู่บ้าน อาม่าจึงสั่งให้ชั้นเดินไปซื้อมะเขือเทศที่ร้านป้าปู 

ปู : หนูเป็นไงจ้ะที่บ้าน

ฉัน : ก็ดีค่ะ

ปู : เนี่ย "เค้า" บอกว่ากระสอบทรายน่ะ เอาไม่อยู่นะ น้ำมันจะซึม ยังไงก็เข้าบ้านแน่ๆ

ฉัน : เอ่อ ค่ะ

ปู : ต้องเอาพลาสติกคลุมอีกที แต่หาตอนนี้ก็คงหาไม่ได้แล้วแหละ (หัวเราะดัง) "เค้า" บอกว่าถ้าให้ชัวร์น่ะ ต้องก่อปูน แบบร้านป้าเนี่ย (เดินไปตบแผงปูนหน้าบ้านอย่างปรีดี) แล้วขนของยัง?

ฉัน : ขนแล้วค่ะ แต่ก็ยังมีอยู่ข้างล่างบ้าง

ปู : โอ้ยยยยยยย (เสียงสูงมาก) รู้มั้ยว่าคืนนี้ "เค้า" บอกว่ามันมาแล้ว มาแน่ๆ แล้วจะมาเร็วมาก

ฉัน : ใครบอกคะ ?

ปู : โทรทัศศศศศศศน์ (เสียงสูงกว่าเมื่อกี้)  

ฉัน : เอ่อเอามะเขือเทศค่ะ

ปู : (เดินไปเอามะเขือเทศ) เนี่ยนะ คนเรามันไม่รู้จักการเตรียมตัว รู้มั้ยตลาดบางแค น้ำทะลักเข้าจนไม่เหลืออะไรแล้ว ผักหญ้าก็ขึ้นราคา เนี่ยดูสิ (หยิบมะเขือเทศชูขึ้น 1 ลูก) ลูกละ 15 บาท ได้แค่เนี้ยยยย เอากี่ลูก

ฉัน : แพงมาก ทำไมราคาขึ้นขนาดนี้

ปู : ก็น้ำท่วมน่ะสิ ป้าซื้อมาได้ก็ดีแค่ไหนแล้วว แย่ๆ (สั่นหัว) เอากี่ลูก

ลุงเอ็มเดินเข้ามา

ปู : เอาไร

เอ็ม : เอาเอ็มร้อยขวดนึง

ปู : (หน้าเหวี่ยงมาก เดินไปหยิบ) ขวดละ 20 นะ น้ำท่วม ราคามันขึ้น

ฉัน : (คิด .... เอ็มร้อยมันต้องปลูกตามฤดูกาลหรืออย่างไร?)

เอ็ม : อ่อ ปู มีทรายซักกำมือมั้ย

ปู : ทำไม

เอ็ม : จะขอซื้อหน่อย

ปู : (หัวเราะดังและ Fake มาก) มันเอาไปกันน้ำไม่ได้หรอก

เอ็ม : ป่าว จะเอามาปลุกเสก แล้วสาดหน้าอีพวก "ปลิง" หยั่งรู้ ที่ชอบปล่อยข่าวลือซะหน่อย จะได้หายเฮี้ยน

ฉัน : (.........เดินออกจากร้าน)  

ไดอารี่ที่รัก

               มหาสงคราม ครั้งนี้สิ้นสุดยังไงชั้นไม่รู้ แต่ที่ชั้นรู้คือหลังจากที่ชั้นกลับบ้านแล้วไม่มีมะเขือเทศ แม่ชั้นก็กลับมาพอดี ชั้นถามว่าแม่ไปไหนมา คำตอบที่ได้คือ"ตลาดบางแค"

              แม่ กลับมาพร้อมกับผักหญ้ากองโต ไข่ไก่มากมาย ที่สามารถจะอยู่ได้ประมาณ 1 เดือนเศษแบบกินอิ่มนอนหลับ ที่สำคัญที่สุด แม่มาพร้อมกับ "ฝูงมะเชือเทศ" 12 ลูกในราคา 20 บาท ...... 

               โอ้วไดอารี่ สิ่งเดียวที่ชั้นอยากจะทำคือแกะกระสอบทรายหน้าบ้านแล้วแบ่งมา 2 กำมือ เดินไปให้ลุงเอ็ม เพื่อเอาไปสาดใส่หน้าอีป้าปู 1 กำมือ และสาดเผื่อชั้นอีก 1 กำมือ 

                อุทกภัยทำให้คนเปลี่ยนไป ชั้นอาจจะเปลี่ยนไป แต่ชั้นจะไม่เอาเปรียบใคร 

               เมื่อ คืนชั้นดูคุณริว จิตสัมผัสสยอง คิดไปพลางว่านางใช้รองพื้นเบอร์อะไร แต่ช่างเถอะ เรื่องบาปบุญคุณโทษที่นางพูดก็ฟังดูมีเหตุผล ถึงชั้นจะแอบสงสัยตลอดเวลาว่าถ้าชั้นแต่งหญิงไปออกรายการ คุณริวจะทักว่าชั้นไปทำแท้งหรือไม่แต่กระนั้น เรื่องบาปบุญก็ยังเป็นเรื่องจริง

             สิ่ง ที่ชั้นคิดไว้คือ วันนี้ป้าปูเอาเปรียบคนในหมู่บ้านได้โดยใช้ความจำเป็นของทุกคน แต่เมื่อความจำเป็นนั้นหายไป ป้าปูจะไม่ได้รับความไว้วางใจจากคนในหมู่บ้านอีกเลย

               ขณะนี้ เวลา 19.52 น. ถนนหน้าบ้านยังแห้งสนิท ถึงชั้นจะอยากให้น้ำท่วมมาก แต่ก็ขอคืนนี้หนึ่งคืน ที่จะตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าทุกอย่างแห้งเหมือนเดิม เพื่อที่ชั้นจะได้รู้สึกดีและจัดการกรวดน้ำสวดมนต์ให้อีป้าปูซัก 1 set เพื่อให้นางไปยังที่ชอบทีชอบซะทีอี Wean 

รัก...ฉัน